Venetië blog 6: de cijfers!

Tijdens het filmfestival van Venetie heb ik in totaal 25 films gezien. In dit laatste blog zal ik alle films een cijfer geven met een korte toelichting.

13-9-2015 Door: Quirijn Foeken

Venetië blog 6: de cijfers!

Spotlight: 9 – Spotlight viel goed bij het publiek en terecht: de film over onderzoeksjournalisten die kindermisbruik in de katholieke kerk onderzoeken is zeer sterk met een uitstekende cast.

Anomalisa: 9 – Een cadeautje. De nieuwe film van Charlie Kaufman is niet zo complex als bijvoorbeeld Being John Malkovich maar we worden wel weer meegenomen in het bijzondere brein van Kaufman.

The Danish Girl: 8 – Heel secuur gemaakte film over een man die zich vrouw voelt. Dit soort rollen doet het goed bij de Oscars. Let ook op het mooie spel van Alicia Vikander.

Black Mass: 8 – Johnny Depp speelt eindelijk weer een serieuze rol en dat betaalt uit in deze harde gangsterfilm.

Beasts of No Nation: 8 – Netflixfilm met Idris Elba als leider van een leger kindsoldaten komt hard binnen.

The Childhood of a Leader: 8 – Unieke film die niet iedereen zal bekoren. Met keiharde orkestrale muziek en sterk spel maakt regisseur Brady Corbet een heel sterk debuut.

Mountain (Ha'har): 8 – Mooie Israelische film die zich afspeelt op de Olijfberg. In dit kleine universum maken we kennis met een vrouw die lijdt onder een geïsoleerd bestaan.

Tanna: 8 – Mooi, haast Shakespearians drama dat zich afspeelt in een stam in Oceanie dat aan uithuwelijking doet. Ziet er ook nog eens schitterend uit.

Un monstruo de mil cabezas: 7 – Geslaagde film die weergeeft hoe frustrerend bureaucratie is.

Wednesday, May 9 (Chaharshanbeh, 19 Ordibehesht): 7. Mooi sprookje in Iran over een man die geld wil weggeven en daar een advertentie voor in de krant zet. De film zegt terloops ook nog iets over trots en jaloezie.

"Everest": 6 – Everest ziet er schitterend uit in 3D, dat moet gezegd. Helaas heeft de film last van iets te oppervlakkige personages.

Remember: 6 – Remember is vooral een degelijke film. Deze film zal het ongetwijfeld goed doen bij het Nederlandse publiek maar echt een hoogvlieger is het niet.

Black Hen (Kalo pothi): 6 – Redelijke film die de kijker niet helemaal naar binnen weet te trekken.

Mate-me por favor: 6 – Braziliaanse kruising tussen It Follows en Spring Breakers. Komt echter niet helemaal van de grond.

A Bigger Splash: 5 – Teleurstellende film met grote namen in de cast. Broeierig? Ja. Boeiend? Nee.

Light Years: 5 – Light Years heeft mooie thematiek maar maakt het helaas allemaal net niet waar.

Montanha: 4 – Slaapverwekkende, saaie film. De film heeft de juiste ingrediënten maar niet het juiste recept.

Banat: 4 – De regisseur van Banat moet nog veel leren. Niet stijlvast, slordig camerawerk en weinig interessante personages.

Motherland (Ana Yurdu): 4 – Totaal vergeten waar deze film ook al weer over ging dus dat moest ik even opzoeken. Dat is geen goed teken.

Why Hast Thou Forsaken Me (Lama Azavtani): 3 – De eerste 30 minuten van de film zien en horen we vooral machines die veel lawaai maken. Daarna maken we pas kennis met een van de hoofdpersonen. Dat is dus te laat.

The Return: 3 – Goedkoop uitziend drama uit Singapore. Het slechte spel van de meeste acteurs is zeer storend.

Pecore in erba: 2 – Totaal mislukte satire die wellicht wel had kunnen werken in 30 minuten. De film maakt een grap over anti-semitisme en herhaalt die de volle 90 minuten lang.

Interruption: 1 – Vervelend, langdradig experiment uit Griekenland over een groep die een toneelstuk kaapt en met het publiek het toneelstuk overneemt. Dit is de enige film die ik niet heb afgekeken.