Interview Reda Kateb over Django

'Ik leef in het hier en nu'

Django vertelt het waargebeurde verhaal van de legendarische Belgisch-Franse jazzlegende Django Reinhardt. De film opende het filmfestival van Berlijn en is deze week in de Nederlandse bioscoop te zien. Biosagenda sprak in Berlijn met acteur Reda Kateb, die de hoofd- en titelrol speelt in deze muzikale biopic.

4-5-2017 Door: Michelle Iwema

BiosAgenda.nl: Wat wist je voorafgaand aan dit project over Django Reinhardt?

Reda Kateb (RK): 'Eigenlijk niet zo veel. Ik hield van zijn muziek maar luisterde er niet vaak naar. Ik had wel een klein beetje een voorstelling van wie hij was als man, maar ik ontdekte veel meer tijdens de voorbereiding. Dat maakte het fascinerend. Elke keer als ik iets ontdekte, werd hij als persoon enkel interessanter.'

BiosAgenda.nl: Welke voorbereiding trof je met betrekking tot het leren van gitaarspelen en het imiteren van de techniek van Reinhardt?

RK: 'Ik begon ongeveer een jaar voor de opnames met de voorbereiding. Ik had nog nooit gitaar gespeeld maar nu nam ik elke week lessen en oefende ik dagelijks urenlang. Ik leerde dat hele jaar de speciale techniek van spelen met twee vingers. Hoe dichter we kwamen bij de shoot, hoe meer ik het onder de knie kreeg. Ik maakte tijdens de voorbereiding twee andere films, maar ik had dan op die sets altijd de gitaar bij me. Ik luisterde ook de hele tijd zijn muziek. Ik ben geen method actor, ik scheid het leven van acteren, maar als ik thuis kwam na de opnames had ik mijn vingers nog steeds in die positie staan. Het was een manier psychologisch en fysiek het personage onder de knie te krijgen.'

Interview Reda Kateb over Django

BiosAgenda.nl: Ligt er meer druk op je om een echt iemand te vertolken?

RK: 'Ja ik denk het wel. Ik was tegelijk bang en blij toen Etienne [Comar] me vertelde de rol te hebben gekregen. Maar ik had deze uitdaging nu nodig in mijn carrière. Er ligt een druk op het uitbeelden van een echt persoon, maar in dat geval voelde ik ook een druk naar de zigeuners toe. Hij is een icoon voor hen en voelde ik veel verantwoordelijkheid in de manier waarop ik dat zou doen.'

BiosAgenda.nl: Django Reinhardt heeft een tijd in België gewoond, ben je die plekken ook op gaan zoeken als onderdeel van je research.

RK: 'Nee, ik ben niet naar België gegaan. Maar de wortels van de zigeuners zijn overal. Voor andere personages zou je wel naar fysieke locaties moeten zijn om ze te begrijpen, maar bij Django was het anders. Als acteur ben ik ook altijd veel onderweg geweest. Ik ben de zoon van immigranten en vroeg me toen ik jonger was af waar ik eigenlijk bij hoorde. Was ik Arabier, Frans? Overal vonden ze dat ik ergens anders vandaan kwam. Ik had hierdoor wel eens identiteitsproblemen. Maar nu besef ik dat ik ook overal vandaan kom. Ik begreep dat aspect dus.'

BiosAgenda.nl: Voelde je dat er veel overeenkomsten waren met je eigen culturele achtergrond en de cultuur van zigeuners?

RK: 'Er zijn veel overeenkomsten tussen mijn eigen Algerijnse achtergrond qua cultuur en die van de zigeuners. Ze zijn beide heel warm en we stammen beiden af van nomadische volkeren. Mannen en vrouwen zijn in sommige opzichten een beetje gescheiden van elkaar. Ook hebben we bescheidenheid gemeen en de neiging om niet teveel te delen met de buitenwereld. Ik voelde me dus thuis in deze materie. Ik heb altijd gehouden van de zigeuner cultuur, van de films, artiesten, muziek. Daar had ik al affiniteit mee voor ik deze film maakte. En die ontdekkingen zette ik voort tijdens het maken van deze film.'

BiosAgenda.nl: Django heeft veel thema's die vandaag de dag actueel zijn, zoals intolerantie en vluchtelingen. Zie je zelf ook die parallellen met vandaag de dag?

RK: 'Ik zou niet deel kunnen nemen aan een project waar ik het niet eens ben met wat het uitdraagt. Wat ik belangrijk vond aan Django is dat het niet alleen een film is over een icoon maar ook gaat een familie die om te overleven hun huis moesten verlaten. De film heeft dus duidelijk weerklank in vandaag de dag. Dat vind ik belangrijk, het is niet alleen een prent die een snapshot geeft van het verleden, maar als kijker vind ik het fijn om een film te zien die me anders doet nadenken over de wereld.

BiosAgenda.nl:Je bent zelf opgegroeid in een acteursgezin. Hoe heeft dat je gevormd?

RK: 'Mijn vader was acteur en kwam van Algerije naar Frankrijk om te acteren in het theater. Ik bouw voort op een echte artistieke nalatenschap in mijn familie. Niet alleen van mijn vader maar ook van mijn oom. Hij is namelijk een best bekende Algerijnse schrijver. Van deze beide mannen kreeg ik kunst met de paplepel ingegoten. Op mijn vierde zag ik mijn vader voor het eerst op de planken en als gezin gingen we mee op tournee. En op mijn achtste stond ik zelf voor het eerst op het toneel. Ik kon door dit leven als kind ook zien hoe het was om acteur te zijn met de hoogte- en dieptepunten die daarbij horen. Het gaf mij denk ik ook de capaciteit om daar later zelf ook mee om te gaan toen ik besloot acteur te worden. Ik vond opgroeien met acteurs geweldig. Ook om te zien hoe die mensen een stukje kinderlijkheid hadden weten te behouden, iets dat hun van pas kwam in hun acteerwerk. Ze waren volwassen maar konden vanbinnen nog een kind zijn en dat gebruiken in hun werk. Dat vind ik leuk.'

BiosAgenda.nl: Heb jij ook vast weten te houden aan je kinderlijke kant?

RK: 'Ik ben zeker op een bepaalde manier een big kid. Dat vind ik fijn. Het helpt als acteur ook, omdat we in het hier en nu moeten leven. Als we een scène spelen, en ondertussen nadenken over de impact die deze rol zal hebben op de rollen die je erna kan krijgen, gaat die rol naar de klote. Het is ook beter voor je alledaagse leven om in het hier en nu te leven, daar geef ik dus op alle fronten de voorkeur aan.'

BiosAgenda.nl:Je zei eerder geen method acteur te zijn. Waarom sprak die manier van acteren je niet aan?

RK: 'Amerikaanse of Engelse acteurs die me hebben verteld wat het inhoudt om method te acteren, hebben me verteld dat je dan de hele tijd in dat personage moet blijven, ook buiten de set. Maar ik vind het leven dat ik leef, grootser dan enkel acteur zijn. Het is ook voor het acteerwerk beter als je in en uit het personage kan stappen. Dan heb je de mogelijkheid om van dichtbij en van afstand te kijken naar je rol. En ik vind het juist fijn om mijn rol even te vergeten als ik thuis ben.'

BiosAgenda.nl: Je hebt zelf een paar geleden een korte film gemaakt, is regisseren iets dat je vaker zou willen doen?

RK: 'Die film maakte ik drie jaar geleden en werd vertoond op Cannes. Op dit moment heb ik geen plannen om weer te regisseren. Maar als ik een verhaal tegenkom, dat ik wil vertellen ga ik het weer doen. Ik wil niet een film maken om maar te regisseren en daar een verhaal bij zoeken. Ik wil een verhaal vinden en daarna de film gaan maken.'