In gesprek met Pascale Simons

Een interview met de regisseur van Lotus

Vanaf 26 september is de film Lotus te zien op het Nederlands Film Festival. Biosagenda.nl sprak uitgebreid met regisseur Pascale Simons op de plek waar het allemaal begon.

25-9-2011 Door: Bioscoopagenda

In het Vondelpark spreken we af met Simons om te praten over de mozaïekvertelling Lotus. Toevalligerwijs werd het eerste zaadje voor deze film ook geplant in dit park.

Pascale Simons: Philip Delmaar en ik werken vaak samen. Ik miste hem want ik had hem al een tijde niet gezien. Ik nodigde hem uit om hier koffie te drinken waarbij we het niet over werk hoefden te hebben. En toen vond hij het jammer dat we het niet over werk gingen hebben want hij wilde graag iets met eenzaamheid doen. Dus hier is dat allemaal begonnen. Een week later zaten we hier weer.

Lotus is een ensemble film over een groep mensen die allemaal in dezelfde stad wonen. In de 24 uur dat we ze volgen lijken ze meer verbonden met elkaar dan ze zelf misschien denken. Alle personages worden gekenmerkt door hun eenzaamheid.

Pascale Simons: Eenzaamheid is misschien wel een taboe in de samenleving maar de film gaat uiteindelijk over de liefde. Liefde maakt ontzettend veel mogelijk. Door liefde krijg je begrip voor elkaar. De film zit vol met liefde. Je voelt dat die mensen liefde voor elkaar voelen. Ze willen ook al die relaties aangaan. En daarom gaat de film over eenzaamheid, hoop en liefde. Want zo lang er liefde is, is er ook hoop.



Pascale Simons: Er is natuurlijk ook een verschil tussen alleen en eenzaamheid. Eenzaamheid is een emotie. Dat kan komen doordat je veel alleen bent maar het kan ook voorkomen doordat je geen contact hebt met je eigen behoeften en daardoor geen kwalitatieve relaties met anderen aan kan gaan, Het is een ingewikkelder begrip dan puur het alleen zijn.

Lotus is het speelfilmdebuut van Simons. Een mozaiekvertelling lijkt dan een gewaagde keuze ook al vindt ze zelf van niet.

Pascale Simons: Toen ik met deze film begon dacht ik helemaal niet aan het feit dat dit mijn speelfilmdebuut werd. Want zo werkt dat niet. Philip en ik gingen gewoon zitten om iets te maken. Je weet nooit of een idee doorgaat. Je bent afhankelijk van allerlei fondsen die soms kunnen voelen als een soort bingo. Maar met dit project gingen de deuren steeds allemaal open. En dan sta je opeens te draaien.

'Het gevoel van het ene personage werkt door in het andere'

De film bestaat uit vijf verhaallijnen die niet direct allemaal met elkaar te maken hebben. Simons legt uit waarom er voor deze structuur is gekozen.

Pascale Simons: De reden om voor meerdere personages te kiezen is juist enorm handig als je eenzaamheid wilt onderzoeken. Want er zijn verschillende vormen van eenzaamheid. Dus de verscheidenheid van het thema maakt het interessant om als die facetten te kunnen laten zien. Tijdens het monteren zie je dan eigenlijk dat het gevoel dat het ene personage heeft doorwerkt in de volgende scene. Dat gevoel hoef je dan in de volgende scene niet meer expliciet te vertellen. Zo probeer je met alle personages één verhaal te vertellen

Lotus heeft nogal een indrukwekkende cast. De hoofdrollen worden vertolkt door Monic Hendrickx, Gaite Jansen, Georgina Verbaan, Chris Zegers, Raymond Thiry, Jack Wouterse, Bruno Vanden Broucke, Nasrdin Dchar en Birgit Schuurman.

Pascale Simons: Er is bij deze film ontzettend uitgebreid gecast. Ik heb echt een aantal maanden een heleboel mensen gezien. Ik heb bij de personages ook gespeeld met het veranderen van achtergrond, leeftijd en man of vrouw zijn. Dus ik ging van alles uitproberen. Je laat je tijdens het casten ook verrassen. Je ziet iemand spelen en je weet gewoon dat diegene de rol moet krijgen. Desnoods schrijf ik dan wat om het personage heen. De bekendheid van de acteurs werkt natuurlijk ook wel voor je film. Mensen zullen eerder geïnteresseerd zijn in Lotus.

'Het groeiproces van een Lotus is wat ik voor mijn personages en publiek wens'

De film bevat redelijk wat symboliek. De keuzes die voor de film werden gemaakt zijn dan ook allemaal niet toevallig. Van de titel tot de locatie tot en met de muziek aan toe: overal lijkt over nagedacht.

Pascale Simons: De film heet niet voor niets Lotus. Ik heb gekozen voor een titel zodat mensen er zelf iets mee kunnen. Het is een waterplant die vanuit de modder naar het licht groeit. En daar is lucht. En dat groeiproces is wat ik voor mijn personages wens en voor de mensen die naar de film gaan kijken.
Daarnaast heeft een Lotus door middel van kleine nano-bultjes een zelfreinigend vermogen waardoor er geen vuil aan blijft plakken. En die kleine bobbeltjes staan weer symbool voor de verschillende verhaallijnen.

Lotus speelt zich duidelijk af in Rotterdam. De kenmerkende architectuur is duidelijk te zien in de film.

Pascale Simons: Ik vind het zelf altijd prettig om te weten waar een film zich afspeelt. Wat ik zelf ook heel mooi vind aan Rotterdam is de vechtersmentaliteit die er heerst.. De stad is gebombardeerd en komt weer overeind. De stad komt ook plat uit de modder en groeit naar boven. Dus die symboliek van de Lotus bloem komt daar ook weer terug.
Daarnaast is Rotterdam ook vrij grootstedelijk waardoor men best wel snel kan ondersneeuwen. Een mooie scene waarin dit wordt geïllustreerd is de scene waar Gaite Jansen van voor het raam staat en van grote hoogte de stad overziet.

Hoewel Pascale Simons geen voorspelling durft te doen over hoeveel mensen de film in de bioscoop zullen gaan zien hoopt ze dat ze haar bezoekers wel iets mee kan geven.

Pascale Simons: Ik hoop dat mensen gaan nadenken en anders gaan kijken naar de mensen om zich heen. Ik hoop dat ze er een positiever gevoel over aan houden. Ik wil de mensen voorzichtig iets meegeven. Als je de kans krijgt om je verhaal te vertellen dan probeer je ook je kleine steentje bij te dragen. Als ik een boodschap mee zal willen geven is dat mensen vooral contact moeten blijven zoeken. En als mensen andere mensen zien die eenzaam zijn moeten ze hun hand naar hen kunnen uitsteken.

Simons geeft aan dat ze wel even moet afkicken van haar onderdompeling in eenzaamheid. Zo gaat ze eerst op promotietour om te praten over haar film. Het creatieve proces wordt daarmee afgesloten. Toch heeft ze ook al wat plannen voor de toekomst.

Pascale Simons: Ik ben met Chris Zegers bezig om een drama te maken dat zich afspeelt in de racewereld. Zoiets als The Fighter een drama is in de bokswereld. Daarnaast wil ik ook echt heel graag een komedie maken. En dan het liefst eentje waarin heel veel geïmproviseerd word. Dus dat ik samen met de acteurs weer die scènes kan maken. Dat vrije gevoel dat je met elkaar iets maakt. Je hebt wel een hoofdlijn maar je kan lekker rotzooien en ondertussen wordt het een film.

Quirijn Foeken

Lotus is vanaf 26 september te zien op het Nederlands Film Festival en zal op 13 oktober in de bioscopen te zien zijn.