'De vreemdste film uit mijn carrière'

In gesprek met Anna Faris over The Dictator

Op haar 22e brak Anna Faris door in Scary Movie en sindsdien duikt de inmiddels 35-jarige actrice regelmatig op in komediefilms. Dit jaar bereikt haar carrière een hoogtepunt in The Dictator. BiosAgenda sprak met haar over de opnames van The Dictator, de samenwerking met Baron Cohen, haar zwangerschap en haar werk als komedieactrice.

15-5-2012 Door: Bioscoopagenda

Anna Faris (c) Universal Pictures International Netherlands BV

The Dictator is de eerste compleet fictieve film waarin Sacha Baron Cohen de hoofdrol speelt; voorheen verraste de acteur argeloze Amerikanen vermomd als Ali G, Brüno of Borat. In The Dictator speelt Baron Cohen dictator Aladeen die onherkenbaar door New York dwaalt nadat de geheime dienst zijn baard heeft afgeschoren. Faris speelt Zoey, een vegetarische wereldverbeteraar die hem juist aanziet voor een politieke vluchteling uit het regime van Aladeen. Ze vangt hem op en geeft hem een baan in haar slecht lopende groentewinkeltje, zonder te weten wie ze daadwerkelijk in huis heeft gehaald.

Pim Wijers (PW) Wat was voor jou doorslaggevend om deze rol te spelen?

Anna Faris (AF): Aanvankelijk omdat ik dan met Sacha Baron Cohen mocht werken, ik ben al sinds Da Ali G Show fan van hem. Maar ook Brüno en Borat zijn geweldig, dus toen ze me vroegen om hem voor deze film te ontmoeten sprong ik een gat in de lucht. Op dat moment was het project trouwens topgeheim, dus toen we enkele scènes oefenden had ik nog geen flauw idee van wat voor film dit zou worden... Speelde Sacha een soort kantoorbaas? Of moest hij gewoon een klootzak voorstellen? En waarom heeft hij zo'n accent? Uiteindelijk is dit één van de vreemdste projecten uit mijn carrière geweest!

PW Hoe was het om met Sacha op de set te staan?

AF: Hij bleef voor 99% van de tijd in zijn rol. Met Generaal Aladeen praat je niet over koetjes en kalfjes, dus op de set heb ik hem dus niet zo goed leren kennen. Daarnaast improviseerde Sacha aan de lopende band. We hadden wel een filmscript, maar dat werd aan het begin van de opnames al uit het raam gegooid. Hij verzon allerlei idiote ideeën zonder dat we daar iets van wisten, dus we moesten constant op onze hoede blijven. Op een gegeven moment leer je om het onverwachte te verwachten, dat hield ons wel scherp tijdens het filmen.

PW Heb jij Sacha nog kunnen verrassen met improvisatie?

AF: De overige acteurs spelen in verhouding tot Aladeen normale rollen die zijn krankzinnigheid juist moeten onderstrepen. De castleden moesten dus vooral reageren op zijn improvisatie, voor eigen improvisatie was daarom weinig ruimte.

PW Zou je The Dictator kunnen omschrijven als een romantische komedie vermomd als politieke satire?

AF: Ik zou eigenlijk niet weten hoe je deze film überhaupt zou moeten omschrijven... The Dictator begeeft zich op grijs gebied, vind je niet? De humor is soms puberaal, met onderbroekenlol en vunzigheid, maar er zit inderdaad ook een politieke boodschap in. En soms beleven mijn personage en Aladeen inderdaad wel een romantische moment, haha! Maar of dit daarom een romantische komedie is..?

PW De scène waarin jullie tot aan je elleboog in een zwangere vrouw zitten om haar bevalling te voorspoedigen is toch best romantisch?

AF: Dat was inderdaad een bijzonder moment hè? Ik kan niet wachten tot mijn ouders dat zien, haha!

Mijn moeder geef ik gewoon een paar glazen wijn voordat we aan de film beginnen.

PW Hoe zullen ze daar op reageren?

AF: Ze zijn vrij conservatief, maar gelukkig zijn ze inmiddels wel gewend aan zulke humor. Ik heb natuurlijk ook in vieze scènes gespeeld in de Scary Movie-reeks. En mijn moeder geef ik gewoon een paar glazen wijn voordat we aan de film beginnen.

PW Is de geboortescène het hoogtepunt van de film?

AF: Ik vind van wel! Kathryn Hahn, de actrice bij wie we de baby verlossen, is een vriendin van me. Ze kent geen angst als het op zulke scènes aankomt. Het was trouwens best wel lastig om een romantische ondertoon te creëren terwijl we met onze handen in haar vagina zitten...

PW Vorige week maakten jij en je man Chris Pratt bekend dat jullie zelf een kindje verwachten, gefeliciteerd!

AF: Dank je, we zijn er zó blij mee! Het wordt ons eerste kind en voor mijn ouders ook nog hun eerste kleinkind, dus iedereen is razend enthousiast.

PW En met The Dictator in het achterhoofd, hoe erg zul je het vinden als het een meisje wordt..?

AF: Haha! Weet je, mijn man hoopt stiekem op een meisje, in tegenstelling tot dictator Aladeen natuurlijk. Zelf vind ik het vooral belangrijk dat het gezond is, het maakt me niet zoveel uit of het een jongetje of een meisje wordt. We voelen ons hoe dan ook bevoorrecht.

Als actrice is het geweldig om van uiterlijk te veranderen, het voelt bevrijdend.

PW Vertel eens wat over Zoey? Ze is een veganistische brunette met een jongetjeskapsel en okselhaar...

AF: Ik houd van dat jongetjeskapsel! Als actrice is het geweldig om van uiterlijk te veranderen, het voelt bevrijdend. Voor deze rol geldt dat extra, want Zoey is helemaal niet bezig met haar voorkomen. In Hollywood is het trouwens best zeldzaam om jezelf juist minder aantrekkelijk te maken voor het publiek, aangezien veel actrices juist heel veel tijd en zorg besteden aan hoe ze eruit zien.

PW Als het op komediefilms aankomt, klopt men vaak bij jou aan. Komt dat door die instelling?

AF: Ik denk inderdaad omdat ik eerder rollen accepteer die andere actrices niet willen spelen. Het is uitdagend om jezelf belachelijk te maken, maar ik vind het prachtig. Komedie is sowieso een prettig genre. Ik vind het alleen wel leuker om mezelf voor gek te zetten dan iemand anders. Dat heeft waarschijnlijk ook met mijn gevoel voor humor te maken.

PW En is er een komediefilm die je de lezer wil aanraden?

AF: De film The Jerk met Steve Martin zit qua structuur en personages onwijs goed in elkaar. Steve speelt een gebrekkig maar innemend personage. De fiilm heeft een sterke eerste, tweede én derde acte en in een komediefilm is het vooral in die derde acte lastig om het niveau hoog te houden. The Jerk heeft daarom altijd wel een speciaal plekje in mijn hart, die moet je echt gaan kijken.

Pim Wijers