Interview Lou de Laâge

'Ik denk dat je jezelf als acteur altijd moet uitdagen'

Deze week gaat Les Innocentes in première in Nederland, een film over een Franse dokter, die na de Tweede Wereldoorlog verkrachtte nonnen helpt. Wij spraken de Franse hoofdrolspeelster Lou de Laâge in Berlijn tijdens het filmfestival over zichzelf terugzien op het doek, werken met Anne Fontaine en het bewust opzoeken van uitdagingen.

15-3-2016 Door: Michelle Iwema

Lou de Laâge (c) Imagine

BiosAgenda: Wat sprak je aan in de rol van Mathilde Beaulieu in Les Innocentes?

Lou de Laâge (LdL): 'Ik wilde graag werken met Anne Fontaine, maar daarnaast voelde ik me ook erg aangetrokken tot het personage. Zij is een echte vrouw, die modern was voor haar tijd. Als atheïst kwam zij ineens terecht op een plek, waar geloof weer heel aanwezig was. Juist die tegenstelling sprak me aan. Het verhaal van Mathilde is zo menselijk en vertelt over het behouden van hoop en het hebben van geloof. Het is weer net even anders dan andere films. Ik vond het heel mooi om een lichaam en stem te kunnen geven aan een personage als dit.'

BiosAgenda: Jouw rol vormt de spil van de film. Leverde dat extra druk op?

LdL: 'Dit was de eerste keer dat ik een hoofdrol speelde waarbij ik letterlijk continu in beeld ben. Maar tijdens de opnames voelde ik de druk nog niet. Ik was me er niet van bewust, dus dat was best schrikken toen ik in de zaal zat en het eindresultaat zag. In iedere scène zag ik weer mijn eigen gezicht prominent in beeld en dat was een vreemde ervaring.'

'Ik stond aan de zijkant'

BiosAgenda: Je was een Française op een set van met name Poolse actrices. Voelde jij je onderdeel van de groep?

LdL: 'We filmden in een kleine Poolse stad, dus we waren afgesloten van de buitenwereld en hierdoor erg op elkaar aangewezen. Er was zeker een parallel tussen hoe ik het filmen ervoer en hoe mijn personage zich voelt. Ik sliep in hetzelfde hotel als de Poolse actrices, en zag de meiden en had leuk contact met hen zonder dat ik me een weg baande in hun wereld. Ik stond aan de zijkant, maar was er wel bij. Ik denk dat het zo beleven, hielp om de relaties in de film echt over te laten komen.'

BiosAgenda: Hoe was het om met Anne Fontaine te werken?

LdL: 'Zij is zo lief. Er zijn veel regisseurs die een beetje gek zijn of de aandacht opeisen om een punt te maken, maar Anne is niet zo. Ze is juist heel zachtaardig, maar ze weet wat ze wil. Dat kan ze duidelijk in weinig woorden uitleggen aan acteurs, waardoor het heel makkelijk is om Anne's aanwijzingen te volgen.'

'Ik kon mijn rol dromen'

BiosAgenda: Is zij een regisseur, die vooraf houdt van veel repetitie?

LdL: 'Ja, voorafgaand aan de shoot bracht de hele cast veel tijd samen door op de locatie waar we gingen filmen in Polen. Dat was een fijne manier om de personages samen op te bouwen en het script door te nemen. Ik kende niet alleen mijn tekst binnenstebuiten, maar ook die van de andere actrices. Door van te voren zoveel te oefenen, kon ik alles opslaan. Toen we gingen draaien, hadden we niet veel repetitie meer nodig, omdat we er klaar voor waren. Ik kon mijn rol tegen die tijd dromen.'

BiosAgenda: Je speelt niet alleen in uiteenlopende genres, maar ook producties uit veel verschillende landen zoals het Franse Respiro, het Italiaanse L'attesa en nu een gedeeltelijk Poolse productie.

LdL: 'Het gekke is: ik ben niet eens goed in talen en toch doe ik elke keer producties voor andere landen! Ik bedank gewoon God dat dit alles op mijn pad blijft komen. Maar om eerlijk te zijn vind ik het soms zelfs leuker om met mensen te werken die niet dezelfde taal spreken als ik. Als je samenwerkt met mensen die je niet goed verstaat heb je geen tijd om allemaal onbelangrijke dingen te bespreken voor je tot de kern komt. Je moet meteen aan de slag en de enige manier om te communiceren is echt samen te werken, opgaan in je personage en alles met emoties te laten zien. Dat vind ik mooi.'

BiosAgenda: Kies je liever een rol met die extra uitdaging?

LdL: Ik denk dat je jezelf als acteur altijd moet uitdagen. Ik vind het geweldig om zo te werken en langzaam de muziek in de taal te leren herkennen. Het geeft me energie en zorgt voor nog meer focus. Als ik een rol kies, ga ik voor eentje die me zal doen groeien als actrice en me iets nieuws zal doen ontdekken over mezelf of het leven.'

BiosAgenda: Wat ontdekte je over jezelf bij het maken van Les Innocentes?

LdL: 'Anne vroeg me de hele tijd om het recht toe recht aan te spelen en niet teveel empathie te hebben voor de personages. Dat vond ik best moeilijk, want normaal is mijn empathische vermogen juist de manier waarop ik een rol weet eigen te maken of contact maak met de andere acteurs tijdens het spelen. Maar ik moest de rol van haar juist heel zakelijk invullen. Het leerde me veel over de manieren om een rol te benaderen. Ik besefte dat dit ook werkt en kan deze werkwijze vaker gaan toepassen.'

'Ik vind het heel belangrijk om mijn werk terug te zien'

BiosAgenda: Je zei eerder dat je het moeilijk vond om Les Innocentes te kijken, omdat je continu in beeld bent. Kijk je altijd je eigen werk terug, of heb je daar een hekel aan?

LdL: 'Ik vind het heel belangrijk om mijn werk terug te zien. Het is niet comfortabel voor me, maar ik kan dan van een afstand zien wat ik met het personage heb gedaan. Zo blijf je als acteur leren. Bij Les innocentes was het niet makkelijk, omdat ik zoveel in beeld was en erg kritisch ben op mezelf. Maar ik had hierdoor ook weer meer om van te kunnen leren.'

BiosAgenda: Waar ben je momenteel mee bezig?

LdL: 'Binnenkort keer ik terug naar mijn eerste liefde en sta ik op de planken in Parijs. Ik zal dan samenspelen met mijn eigen gezelschap, dat ik met een aantal vrienden heb opgezet. Werken op het toneel helpt mij weer bij het invullen van filmrollen. Bij het maken van een film heb je beperkte tijd en moet je snel een resultaat neerzetten. In het theater heb je de tijd om je voor te bereiden. Je kan dan de fouten maken, zodat je die niet maakt als je een film opneemt.'