Filmen met een groene bril

Flirt is de nieuwe film van regisseur Gabriel Bauer die zich grotendeels in een bus afspeelt. BiosAgenda.nl nam een kijkje op de set van deze milieuvriendelijke film.

31-5-2012 Door: Bioscoopagenda

Het heeft het wel iets, zo met z’n allen rondjes rijden in een harmonica-bus, terwijl voorin de acteurs hun scene steeds weer overspelen, camera er bovenop.

Ook leuk: dit is geen gewone dieselbus, maar een Amsterdamse ‘waterstofbus’. Hij rijdt op schone waterstof, die in energie wordt omgezet in een speciale ‘brandstofcel’. Filmregisseur Gabriel Bauer mocht zo’n bus lenen voor zijn film Flirt.

Ook Flirt zelf is ‘groen’: milieubewust geproduceerd, jawel. Bauer is één der zes finalisten van de Green Film Making Competition van StrawberryEarth. Op 1 juni worden de prijzen uitgereikt. Gewone filmproducties zijn te milieuvervuilend. Dat moet anders. Dus proberen Bauer en de zijnen alles ‘verantwoord’ te doen, zo vertelt hij tijdens de verantwoorde luxe-lunch.

“We zijn bijvoorbeeld allemaal op de fiets naar de set gekomen en een deel van de groenten die we zitten te eten komt uit een moestuin die speciaal voor de filmcrew aangelegd. Toch is het niet altijd gemakkelijk, hoor. In de filmwereld heerst een last-minute mentaliteit. Go-go-go! Om dingen te veranderen, moet je nadenken, tijd nemen. Mensen moeten daaraan wennen.”

Dat blijkt. Want naast papieren koffiebekertjes - made from plants, not oil - liggen achterin de bus ook ouderwetse plastic wegwerpbekertjes. En doodgewone junk food, alles in nóg meer plastic verpakt. Hoe kan dat? Bauer: “Geen idee. Ik probeer niet te verbieden, maar te inspireren. Mensen moeten het zelf gaan snappen.”

Eén shot in Flirt is een knipoog naar het groene karakter van de film. Verder moet het juist een gewone film blijven. Immers: iedere film hoort groen te zijn!

Geen areals...

Ook aan Balance van Mark Ram (met Waldemar Torenstra en Cas Jansen) zie je niet de moeite af die de ‘groene’ productiewijze gekost heeft. Het gepuzzel om zo ‘CO2-zuinig mogelijk’ naar de draailocatie in Slovenië te komen; uiteindelijk met z’n achttienen (cast incluis1) opgepropt in twee auto’s en één busje. “Voor cast en crew was dat wel even anders, ja.”

Eigen servies mee, en één derde van de technische crew ‘duurzaam’ in Slovenië zelf ingehuurd. De meeste milieuwinst valt volgens Ram te halen in voorbereidende de pre-produciefase. Op de set zelf is het soms improviseren geblazen. “De film gaat over twee bergbeklimmers. We wilden areal shots maken, milieuvriendelijk vanuit een para-glider. Maar de wind was te sterk. Geen areals, dus...”

Zelf raakte Ram pas gaandeweg geboeid door groen filmen. “Anderen, zoals onze lichtman, zijn er fanatieker in. Als setverlichting hadden we supersterke LED-zaklampen: qua lichtkleur wat minder, maar heel energiezuinig en je hebt geen denderende generatoren nodig. Daarom mochten we in het natuurgebied waarin we zaten, ook ‘s nachts draaien. Bleek groen produceren nog wat op te leveren ook.”

Michel Robles