'Ooit trad ik op voor één bezoeker'

Ze verscheen in 153 afleveringen van Gilmore Girls, maar haar grofgebekte performance in Bridesmaids zette Melissa McCarthy definitief op de kaart. BiosAgenda sprak in Toronto over haar nieuwe film St. Vincent.

23-10-2014 Door: Ruben van Eijl

(L-R) JAEDEN LIEBERHER and MELISSA MCCARTHY star in ST. VINCENT, © 2014 The Weinstein Company. All rights reserved.

BiosAgenda: Je rol als hardwerkende vrouw die de ongemanierde buurman Vince (Bill Murray) op haar zoon laat passen is iets ingetogener dan we van je gewend zijn. Mocht je nog wel je fameuze improvisaties doen?

Melissa McCarthy: 'Het improviseren was niet nodig, maar we hebben het wel minimaal gedaan. Bij een goed script mag dat ook, je improviseert namelijk niet om het verhaal te veranderen. Het zijn vaak kleine dingen voor een natuurlijker verloop. Soms gebeurt er ook iets onverwachts tijdens het filmen, en dat gebruik je dan.'

BiosAgenda: En met komisch talent Bill Murray spelen was zeker onvergetelijk?

'Ik keek al van kinds af aan naar Bill Murray. Vanaf zijn Saturday Night Live-tijden. En dat programma was heel speciaal voor mij. Hij kan altijd zo krankzinnig doen, maar er zit altijd iets achter. Er zit altijd gevoel in en dat maakte het gewichtiger. Dat is zo knap.
Dat is zijn magie ook: niet alleen leuke zinnen uitspreken, maar er gevoel in stoppen. Ik had nooit gedacht hem ooit te ontmoeten. Laat staan met hem werken. Dat kwam niet in me op.'

BiosAgenda: Hoe ging de eerste ontmoeting?

'Ik was doodnerveus. Ik maakte me echt druk. Ik wilde ook niks plannen of op voorhand iets verzinnen om te zeggen. Dat zou hij van mijlenver ruiken. Toen ik me voorstelde, checkte hij me als een tweedehands auto. Hij draaide me in cirkels, boog mijn armen, tilde mijn been op en concludeerde dat ik zowel lang als kort was. Supergrappig, ik had geen tijd om nerveus meer te zijn. Volgens mij wist hij dat het een groot ding voor me zou zijn.'

BiosAgenda: Je maakte geen enkel grapje?

'Stiekem had ik hem graag aan het lachen willen maken. Maar ik zei herhaaldelijk tegen mezelf: probeer niet grappig te zijn. Dus daar begon ik niet aan. Ik heb gewoon mijn werk gedaan. Wel heb ik meteen wat geleerd. Zijn beheersing; hij pusht niks om grappig te zijn. Hij kijkt niet naar zichzelf, en daarom is het zo fijn om naar hém te kijken.'

BiosAgenda: Veel mensen weten niet dat je eigenlijk begon met serieuze rollen.

'Ja, ik heb zeven jaar niets anders gedaan dan intens drama in New York. Jawel, op de bühne. Maar heel ver van Broadway hoor. In van die achterafzaaltjes. Je weet wel, die zalen met klapstoeltjes. Maar het maakte niks uit, ik wilde gewoon in de huid van personages kruipen. Daarin vind ik mijn plezier. Het format maakt me dan niet uit.'

BiosAgenda: Klapstoeltjes, dan heb je vast ooit voor lege zalen gestaan?

'Ja, mijn dieptepunt is één bezoeker. Héél ongemakkelijk. Ik excuseerde me op voorhand en vertelde hem vóór de show dat ie maar iets later moest komen als er meer publiek zou zijn. Maar hij was er nu toch, dus ik deed mijn ding. Het was mijn meest ongemakkelijke optreden ooit. Die gast was ook snel weg.'

BiosAgenda: Je staat ook achter de camera tegenwoordig. Hoe gaan je regieklussen?

'Ik heb wat kleine dingen geregisseerd, en ik verbaas me erover hoe leuk ik het vind. Er is me een mooie klus aangeboden en ik overweeg dat nu. Ik wil dit niet licht opnemen, want ik vind het heel wat. Waarschijnlijk is het boven mijn kunnen, maar goed. Ik ben gek genoeg om het te doen. Maar ik heb al wel een aflevering van mijn sitcom geregisseerd en een tweede staat dit jaar op stapel.'

BiosAgenda: Wat betekent regisseren voor jou?

'Ik hou ervan om de controle te hebben, maar ook het creatieve proces omarm ik. Sowieso ben ik verzot op het maken van film. Alle facetten heb ik al gedaan: van personal assistant tot productiemanager. Ik kan zelfs genieten van saaie meetings over welke kleur de set moet zijn.'

St. Vincent is vanaf nu te zien in de bioscoop.