'Ik wilde visueel uitpakken'

In gesprek met Eddy Terstall

Vanaf 2 juli draait Meet Me In Venice, de nieuwe film van Eddy Terstall in première. BiosAgenda sprak met Terstall over het thema van de film, zijn hoofdrolspeelster en hoe je aan een gratis filmset komt.

2-7-2015 Door: Bioscoopagenda

Eddy Terstall, Copyright 2011 ArjoFrank

In Meet Me in Venice maken we kennis met Lisa, gespeeld door Roberta Petzoldt. Zij heeft na jarenlang haar vader Mauro (Beppe Costa) niet gezien te hebben met hem afgesproken in Venetië. Eenmaal daar aangekomen blijkt dat hij een reis per trein naar Istanbul voor hun tweeën heeft gepland. Mauro vertelt van alles over de landen waar ze door heen reizen maar ze praten nauwelijks over hun verleden.

BiosAgenda: Ik zou deze film niet een typische Eddy Terstall film willen noemen. Vind je dat zelf ook?

Eddy Terstall: 'Ja het gaat over hele andere thema's. Het gaat niet meer over de liefde of het vrolijke leven. Het gaat over wat genen doen, over wie je bemt. Maakt het uit wie je biologische vader is? Dat is iets waar veel mensen mee worstelen. Ik heb er zelf ook mee geworsteld. Ik heb een stiefvader en ik had een biologische vader die ik bijna niet gekend heb maar waar ik toch dingen van wilde weten. Het is best een stap om dat soort confronterende vragen te stellen. En daar gaat de film over. Ik heb het uiteindelijk nooit kunnen vragen want toen ik dat eenmaal wilde was mijn vader te dement om antwoord te geven. Dat was ook de aanleiding om het te maken. Ik ken ook mensen die geadopteerd zijn of één van hun biologische ouders niet kennen. En die zitten met vragen. Vandaar dat het niet echt een komedie was.'

BiosAgenda: Waarom was dit dan het goede moment om de film te maken?

Eddy Terstall: 'Er zijn altijd meerdere redenen. Het thema speelde heel erg in mijn leven op dat moment. En op het moment dat ik hoorde dat mijn film Alberta werd uitgesteld zat ik toevallig net in het café toen Beppe Costa daar met zijn band aan het spelen was met Turkse en Balkan muziek. Toen dacht ik dat ik wel dat ik een keer iets met Beppe wilde maken dat geen kinderfilm is. Als multi-instrumentalist is hij wel een soort fenomeen en hij zit er heel filmisch apart uit. En omdat ik meestal toch low-budget moet werken wilde ik toch een keer een film maken die wat visueler was. Normaal heb je geen geld voor sets en dat soort dingen dus ga je naar plekken waar sets gratis zijn. Dat was het idee: ik wilde gewoon een keer visueel uitpakken. Die kans krijg ik normaal nooit. Istanbul en Venetië hoefden we niet zelf te bouwen.'

BiosAgenda: Je vertelt net dat de film gaat over wat genen met je doen. Wat is jouw antwoord op die vraag?

Eddy Terstall: 'Blijkbaar is er een irrationeel verlangen van mensen om dat te weten wie ze zijn. In de praktijk was mijn stiefvader mijn vader. Maar ik wilde toch weten waar bepaalde trekken vandaan kwamen. En hoe is het gegaan tussen mijn vader en moeder? Waarom zijn sommige dingen misgegaan? Dat wil je toch weten. Daar zijn ook allerlei TV-programma's over. Dat is niet voor niks.'

BiosAgenda: Je mist bepaalde stukjes?

Eddy Terstall: 'Ja en zo gaat dat in de film ook: ze weet dat ze bepaalde vragen moet stellen maar ze heeft helemaal geen ervaring met het vader en dochter zijn. Hoe ga je daarmee om? Wat is een vader? Wat voor een rol speelt die? En hij weet het zelf ook niet en hij is ook nog eens egocentrisch en narcistisch. Hij is een kunstenaar en een vluchter. Maar dat is zij ook. Zij heeft die trekken van hem. Zij wil ook weg bij haar kind. Het zijn allebei vluchters, ze zijn hetzelfde. Aan het einde weet je niet of zij weg zou willen gaan bij haar kind, dat wilden we open laten.'

BiosAgenda: Het bijzondere aan personage van Roberta is dat zij aan het einde van de film misschien wel mysterieuzer is dan aan het begin. We weten eigenlijk nog steeds niet waarom ze is zoals ze is ondanks dat ze haar eigen kind toespreekt via opgenomen videoboodschappen.

Eddy Terstall: 'Dat is ook wel een beetje de bedoeling. Wat we gedaan hebben is dat we steeds een sleutelwoord gegeven van hoe zij het verteld aan haar kind. We hebben haar dus nooit letterlijk een tekst gegeven. Zo ging ze het in haar eigen woorden vertellen. Als je iets in gaat spreken dan bedenk je het ook ter plekke en dat moest zij ook. Ze ging ook uit haar zelf anekdotes toevoegen. Roberta is zelf ook theatermaker en dichter dus daarom konden we haar de ruimte geven om dat in te vullen. Zij is heel talig dus dan is dat zonde om dat niet te gebruiken.'

BiosAgenda: Na Deal werk je nu weer samen met Roberta Petzoldt. Wat bevalt je zo aan haar?

Eddy Terstall: 'Haar verschijningsvorm is heel filmisch. Ze heeft enorme ogen en lippen, een soort filmhoofd. Maar toch is het allemaal heel delicaat. Ze lijkt extreem maar ze is ook mooi. Ze heeft ook iets aandoenlijks en ze is behoorlijk slim. Zelf heeft ze niet zoveel met film maar ik heb haar toen zover gekregen dat ze in Deal ging spelen. Meet Me In Venice hebben we op Beppe geschreven maar we wisten niet wie de dochter moest spelen. En de mensen van Kemna casting bleven aandringen dat we Roberta moesten nemen. En dat klopte wel, waarom zouden we verder zoeken.'

Meet Me In Venice draait vanaf 2 juli in de bioscoop.