'Hollywood is een rondreizend circus'

Interview met Bernard Rose over Two Jacks

Vanaf morgen draait de film Two Jacks in drie bioscopen in Nederland. BiosAgenda.nl sprak met de Britse regisseur Bernard Rose die al jaren actief is in Hollywood. Rose vertelt over zijn film en over de realiteit van Los Angeles.

6-8-2014 Door: Quirijn Foeken

Bernard Rose

Two Jacks gaat over regisseur Jack Hussar, een grote naam die moeite heeft zijn nieuwe film te financieren. Twintig jaar later probeert zijn zoon in zijn voetsporen te treden met zijn regiedebuut.

BiosAgenda Wilde je met deze film iets specifieks vertellen over Hollywood?

Bernard Rose (BR): De film is gebaseerd op het verhaal Twee Huzaren van Leo Tolstoj en gaat over het verschil tussen het Rusland van 1830 en 1850. Vanuit ons perspectief is daar geen verschil tussen. Maar als je toen leefde zag je het verschil wel. Er waren veel technologische veranderingen en de industrialisatie vond plaats. Nu zie je hetzelfde in de filmwereld. Door de digitalisering is er veel veranderd. En twintig jaar is de tijdsspanne waarin nostalgie zich ontwikkelt. Mensen vinden per definitie de films van twintig jaar geleden beter.

BiosAgenda: Had je dan de eerste helft van de film niet in de jaren zeventig kunnen laten afspelen? Veel mensen vinden dat nog steeds de hoogtijdagen van Hollywood.

BR: Ik heb bewust de tijd in de film vaag gehouden. Het zou kunnen dat de eerste helft van de zich afspeelt in de jaren negentig afspeelt. Het kan ook de jaren zeventig zijn. We houden ons zelf voor dat er in het verleden meer vrijheid was. Er werden toen echter veel minder films gemaakt. Anno nu is het veel makkelijker om films te maken met digitale camera's. Nu is het weer lastiger om je film gedistribueerd te krijgen.

BiosAgenda: De eerste helft van de film heeft nogal een vreemde kleur. Wat kan je ons daarover vertellen?

BR: Oorspronkelijk wilde ik de eerste helft van de film in zwart-wit maken. Distributeurs flippen echter als je dat zegt, daar zijn ze echt bang voor omdat ze denken dat dan niemand de film wil zien. Ik heb geprobeerd een kleur te vinden die tussen zwart-wit en kleur inzit. Het voelt als zwart-wit maar technisch gezien is het in kleur.

BiosAgenda: En waarom is het verhaal verplaatst naar Hollywood? Waarom niet New York, het Midwesten of een andere plek?

BR : Een van de dingen die interessant zijn aan Hollywood is dat er eigenlijk nooit iets veranderd. We zijn gedoemd om ons steeds te herhalen want niemand heeft een geheugen. Hollywood is al honderd jaar oud maar als je het hebt over films uit de jaren negentig klinkt het al alsof je het hebt over de oudheid. In Hollywood leeft iedereen in het heden en daarom herhalen ze zichzelf. Als je een film in Europa maakt heb je meer te maken met een culturele geschiedenis. Je kan een bepaalde film niet maken omdat Pasolini het al heeft gemaakt. In Hollywood roepen ze dan 'Wat, wie?'.

BiosAgenda: Is de film ook een kritiek op Hollywood?

BR : Ik zie de film niet als een aanval. Ik laat meer de eigenaardigheden zien. Dit is ook onderdeel van de charme van Hollywood. Om de negatieve kanten te ontkennen ontken je de essentie van de stad.
Als de Oscars worden uitgereikt trekt iedereen smokings aan en doen ze alsof het allemaal heel statig is. Maar Los Angeles is eigenlijk als een soort rondreizend circus. En de filmmakers zijn de circusartiesten. Ik zeg dat anders zonder kritiek want ik ben een van hen. Momenteel bevindt Hollywood zich in een soort stroomversnelling door de technologische veranderingen. De markt verandert. Het lijkt te krimpen en te groeien tegelijk.

BiosAgenda: Hoe ga jij zelf om met al deze veranderingen?

BR: Het moeilijkste nu is om betaald te krijgen. Het is makkelijk om te werken, om iets te maken. Maar hoe ga je geld verdienen? Dat probleem zie je bij muzikanten ook. Al het geld verschuift van de mensen die de film maken naar de telefoonmaatschappijen en internetproviders. Iemand zal dat probleem moeten oplossen.

Two Jacks is vanaf 6 augustus te zien in de bioscoop