"De kracht van charisma." Gezien in: The Movies, Amsterdam d.d. 7-1-2006 Het is interessant om te zien hoezeer het succes van films met een historisch perspectief wordt gedragen door het natuurlijk charisma van de hoofdrolspeler.
Vergelijk bijvoorbeeld "Gladiator" en "Troy" eens met "King Arthur" en "Alexander de Grote".
Zo draagt Anthony Hopkins, die eerder fabelachtig gestalte gaf aan Hannibal Lecter, de film "Titus" uit 1999. Zoals hij ook als farao in "Alexander" meer uitstraalt dan Alexander zelf.
Dat Michael Radford "The Merchant of Venice" regisseerde leek geen pre. Immers, een van zijn eerdere films "The Postman" leek wel voor zwakbegaafden bestemd. De keus voor Al Pacino als Shylock, een kwaadaardige, hebzuchtige persoonlijkheid, was echter de juiste.
Pacino had al Shakespeare ervaring, hij regisseerde bijvoorbeeld "Looking for Richard" in 1995. En in "The devil's advocate" liet hij zien hoe een kwaadaardige rol moet worden neergezet.
En dan de film zelf. Men schrok er altijd voor terug deze te regisseren vanwege de thematiek van bijvoorbeeld het antisemitisme tegenover de christelijke waarden.
Het hier gehanteerde thema is echter universeler. Het handelt over hebzucht, wraak en genade.
Je ziet hier het begrip "nulla pene sine lege" (geen straf zonder wet) ontstaan.
Verder blijft het een komedie die het zien meer dan waard is. | 
