Meningen over de film Marooned in Iraq

Het accent van Ghobadi's mise-en-scène verschuift (...) Zolang de mannen zich op de voorgrond bevinden heeft de film iets van folkloristisch vermaak, en is de toon soms schreeuwerig.

'Een tijd voor dronken paarden' is pure cinema, maar dat geldt niet voor Ghobadi's tweede film Liederen uit het land van mijn moeder. (...) Kluchtigheid laat zich slecht combineren met massamoord.