Meningen over de film Ik wil het niet zien, maar het moet

Een zeldzaam toepasselijke titel, deze film is
volgens mij alleen geschikt om vertoond te worden
in zo'n videohokje in musea, zodat je er in en uit
kunt lopen.
Ontlokt de maker Co Westerik wat spontane
uitspraken over zijn werk?
Nee, hij laat hem gortdroog een tekst voorlezen,
waarbij hij extreem inzoomt op de mond van de
kunstenaar, die er op een groot doek uit ziet
als een voorwereldlijk monster.
En er moet natuurlijk ook nog een filmisch element
aan toegevoegd worden, daarom zien we een van
achter gefilmde dame een balkon oplopen. Wat doet
ze daar? Ze trekt haar schoen uit!
Dan een ellenlang shot van bedauwdrupte bladeren!
(Dit is een film over kunst tenslotte).
Terug naar vrouw. Wat doet ze nu? Trekt schoen
weer aan! En dit alles omdat Westerik een portret
heeft gemaakt van het achteraanzicht van een vrouw?
Rest nog een vreselijke commentaarstem en nog zo
het een en ander. Dit is een videoproductie, geen
documentaire en bepaald geen reclame voor de
kunstenaar.

Waardering: