Recensie Wonder Woman

'Een schot in de roos'

Sinds Wonder Woman is uitgekomen in de Verenigde Staten zijn er talloze recensies, besprekingen over recensies en uiteenzettingen verschenen. Nu kan men eindelijk in Nederland de film zien.

14-6-2017 Door: Quirijn Foeken

Gal Gadot als Wonder Woman (c) Warner Bros

Mensen die mijn stukken lezen moeten inmiddels gemerkt hebben dat ik wel een beetje klaar ben met superheldenfilms. Civil War vond ik maar een duffe herhalingsoefening en Suicide Squad is misschien wel de slechtste film die ik de afgelopen jaren zag. Vooral de films van DC waren matige, saaie en rommelige films. Toen de recensies uit Amerika verschenen was ik dan ook blij verrast dat Wonder Woman met Gal Gadot zo goed werd ontvangen. Om geen spoilers te hoeven lezen heb ik de laatste drie weken het halve internet moeten ontwijken zodat ik ongestoord naar de film kon kijken.

Wonder Woman neemt ons mee naar een verborgen eiland waar de Amazones wonen: vrouwelijke strijders gecreëerd door Zeus om oorlogen te stoppen. Op dit eiland woont ook de jonge Diana, dochter van de koningin. Ze wil niets liever dan worden opgeleid tot Amazone door haar tante (Robin Wright). Wanneer haar moeder eindelijk toegeeft wordt ze vijf keer harder getraind dan de anderen en ontwikkelt ze toch tot een oersterke krijger. Eenmaal volwassen stort er een vliegtuig neer vlakbij het eiland. De piloot is Steve (Chris Pine), een Amerikaanse spion die werkt voor de Britten om informatie te winnen bij de Duitsers om zo een einde te maken aan de Eerste Wereldoorlog. Diana ziet het als haar taak om deze oorlog te stoppen en verlaat samen met Steve het eiland. In Europa wil ze Ares stoppen, de zoon van Zeus die verantwoordelijk is voor alle oorlogen.

Diana is er namelijk van overtuigd dat de mens van origine goed is en dat ze worden gecorrumpeerd door Ares. Als Ares uit de weg wordt geruimd zullen de oorlogen stoppen. Daarmee wordt er een interessant vraagstuk opgeroepen. We weten dat de Eerste Wereldoorlog niet de laatste oorlog is. Is de mens dan in wezen slecht? Uit op zijn eigen destructie?

De film wordt echter niet te zwaarmoedig door dit vraagstuk. Eenmaal in Europa aangekomen maakt Diana kennis met de 'echte' wereld, een wereld waarin vrouwen zich vooral keurig horen te gedragen en waar het verloop van oorlogen wordt bepaald door mannen achter bureaus. Diana laat zich echter kennen als een sterke onafhankelijke vrouw die zich niets aantrekt van deze conventies. Dit levert komische momenten op waarbij Steve Diana tevergeefs probeert te beteugelen.

Naast deze komische scenes kent Wonder Woman ook uitstekende actiescènes. Een van die hoogtepunten bevindt zich aan het begin van de film waarbij Duitse troepen in gevecht raken met de Amazones. De actiescènes in deze film lijken eindelijk eens te breken met het cliché waarbij de ene superheld de andere door een gebouw heen gooit maar gebruikt van mooie gevechtschoreografie zoals we dat bijvoorbeeld ook in The Matrix zagen.

Naast de vele positieve recensies zijn er de afgelopen weken ook veel stukken verschenen over de feministische waarde van de film. De film is immers geregisseerd door een vrouw en is de eerste superheldenfilm waarin een vrouwelijk personage centraal staat. Wonder Woman is ook gecreëerd als feministisch rolmodel en de geschiedenis van het personage en de auteur zijn zeer interessant. Maar voor mij staat voorop dat Wonder Woman simpelweg een erg goede film is. Dat komt voor een groot deel omdat de film op zich zelf staat. De film kent nauwelijks verwijzingen naar andere films in het DC-universum en daardoor loopt de film lekker door. DC heeft met Batman vs Super en Suicide Squad echt twee hele slechte films gemaakt maar Wonder Woman is een schot in de roos.