Recensie Black Panther

Geslaagd Afrikaans Marvel-avontuur

Al maanden is er een oorverdovende fluistermarketingcampagne gaande over de nieuwste film in het Marvel-universum: Black Panther. Het is zo’n film die je niet wilt zien in een filmzaal vol met filmjournalisten, maar in een zaal vol met jonge fans. BiosAgenda deed dat.

19-2-2018 Door: Aldo Paula

Lupita Nyong'o, Chadwick Boseman en Danai Gurira in Wakanda Nyong'o in Black Panther (2018) | © Marvel Studios

Kan Marvel wederom een nieuwe held leveren? Volgens de logica van Marvel hebben ze dat gedaan. Black Panther is een waardige superheld.

Heldenepos Black Panther gaat over de jonge prins T’Challa die de troon moet bestijgen na de dood van zijn vader. De tradities van het Afrikaanse land Wakanda blijven verborgen voor buitenstaanders. Mede dankzij de aanwezigheid van een speciaal mineraal heeft het land zich door de eeuwen heen ontwikkeld tot een technologisch walhalla. Ondanks spionagesatellieten en internet zijn maar een handjevol mensen van het echte Wakanda op de hoogte. De rest van de wereld weet niet beter dan dat het een arm land is vol met boeren. Toch is het land in gevaar door bedreigingen van buitenaf. T’Challa moet als nieuwbakken koning meteen aan de slag om het voortbestaan van zijn land en de wereld veilig te stellen.

Het resultaat is een film die ons naar de VS, Zuid-Korea en tot diep in Afrika brengt. De Afrikaanse decors zijn spectaculair, de kostuums ingenieus bedacht en de vechtchoreografie verbluffend.

Films van Marvel leggen het vaak af tegen films van DC-Comics, maar sinds Netflix Marvel-held Luke Cage uitbracht, lijkt het er op dat Marvel een betere toon heeft gevonden. Eerder hinkten Marvel-films vaak op meerdere gedachten. Enerzijds moest het serieuze actiefilms worden, maar anderzijds zaten de films vol zelfspot en meta-grapjes ('dit is niet echt hoor') die je helemaal uit het verhaal haalden. Bij Black Panther blijf je in het verhaal, in tegenstelling tot Thor, Iron Man of Captain America, die soms meer slapstick leken dan actiefilms. Black Panther heeft veel nadrukkelijker gekozen voor het actiegenre, gesitueerd in een fictief heden, vol met fantasy- en sci-fi-elementen, waarin alles in dienst staat van het verhaal.

Uiteraard zitten er nog steeds komische elementen in de film, zoals de broer-zus-plagerijen tussen de hoofdpersonen, of grapjes over het niet echt los kunnen komen van je ex. En het blijft grappig om bedenker Stan Lee telkens weer in één van ‘zijn’ films te zien rondparaderen.

Sci-fi in Afrika

Black Panther is een voorbeeld van 'Afrofuturisme'. Afrofuturism lijkt tegenwoordig helemaal hot. Op het festival 'Other Futures' in Amsterdam krijg je de indruk, dat het vooral een literaire stroming is in plaats een film-stroming. Daarom is het geniaal te noemen dat Marvel in dit gat spring en kan claimen de eerste Afrofuturistische Sci-Fi-film gemaakt te hebben. Afrika leent zich met haar mystieke tradities uitstekend voor dit soort films. Mogelijk volgen dus nog vele andere speelfilms. Marvels missie om iets unieks te maken is in ieder geval geslaagd!

De trailer zit vol met actie en komt een beetje ongeloofwaardig over, maar in de film klopt het allemaal. Even was er de vrees dat de hoofdpersonages - die in de film allemaal met een Afrikaans accent spreken - niet zouden overtuigen of wellicht vervelen, maar de Amerikaans-Britse cast schept een zeer geloofwaardige wereld. Dit is voor een groot deel te danken aan het acteerwerk van Amerikaan Chadwick Boseman als T'Challa en de Britse alleskunner Andy Serkis, die hier eens zonder vermomming en CGI te zien is (in The Lord of the Rings speelde hij Gollem). Alleen het Amerikaanse accent van de Brit Martin Freeman wrong.

De Keniaanse Lupita Nyong'o is sinds 12 Years a Slave een publiekslieveling en overtuigt als 'love interest'. Ze is in Black Panther onder handen genomen door de stylist van Janet Jackson, waarschijnlijk om haar Amerikaanser te laten lijken. Haar personage Nakia weet op de juiste momenten te ontdooien, waardoor je de fascinatie van T’Challa voelt.

Black Panther is een echte Marvel-film met unieke krachten, een eigen filosofie en over-the-top vijanden (Michael B. Jordan schittert als de oer-slechterik Erik Killmonger). Leuk entertainment, niet genoeg voor een exodus van DC-fans, maar die vormen gelukkig geen meerderheid. Bij Marvel gaan de verhalen vaak om paleisrevoluties, terwijl er bij DC bijna altijd gestoorde foute boeven het plot in gang zetten - het blijft dus een kwestie van smaak naar welke franchise je voorkeur uitgaat.

Als je anderhalf uur topvertier wilt, dan is Black Panther een bezoek meer dan waard; de reacties van het jonge publiek spraken boekdelen. Na het zien van deze film krijg je als kijker al helemaal veel zin in de volgende Marvel-film: Avengers: Infinity War!