Met Ouija gaan er nu nieuwe deuren open

'Glaasje draaien' als filmdebuut

De horrorfilm Ouija is het regiedebuut voor regisseur Stiles White. Hij en zijn vrouw Juliet Snowden zijn bekend van hun scenario's voor Knowing, Boogeyman en The Possession. BiosAgenda sprak met Stiles over zijn film

11-11-2014 Door: Ingrid de Heus

still Ouija.

BiosAgenda.nl: Stiles. Ouija is jouw regisseursdebuut. Wat was jouw ervaring hiermee?

Stiles White: ’Het was een hele mooie ervaring, heel erg vers. De productiemaatschappij vroeg ons om te denken over een verhaal rond een Ouija-bord. Al snel dachten we aan een geliefde die overleden is die je nog een laatste keer wil spreken. Tegelijk ook wat er kan gebeuren als je de verkeerde deur opent. We zagen mogelijkheden te over om een ouderwets spookverhaal te maken dat zich in het heden afspeelt met moderne karakters. Toen begon het balletje te rollen.’

BA: Hoe zijn jullie ten werk gegaan?

SW: ‘Nadat Juliet en ik het scenario hadden geschreven, wilden we acteurs hebben die niet alleen geweldig zijn, maar ook op het scherm overkomen als echte vrienden. Toen we dit eenmaal met de casting hadden bereikt, wisten we ook dat we op het juiste spoor zaten.
Vervolgens gingen we op zoek naar de juiste omgeving met de juiste sfeer. Het vinden van een Ouija-bord en het bespelen ervan moest geloofwaardig zijn. Hoe realistischer we het konden laten overkomen, hoe meer het op een seance zou lijken. Uiteindelijk vonden we een geweldig huis in Los Angeles. Dat huis was meer dan 120 jaar oud, had een geweldige architectuur, inrichting, fascinerende trappen en een authentieke enge kelder. Die atmosfeer sprong er zo uit, waardoor we wisten dat dit de juiste plek was voor iedereen.'

BA: Alles was op locatie geschoten en niet op een set dus?

SW: Klopt. Het meeste in het huis opgenomen maar voor de zolderscène hebben wij het geheel nagebouwd in de studio. We hebben het meeste op locatie geschoten en dat heeft de film goed gedaan. Het is nu heel realistisch geworden.'

[strong]HET BLUMHOUSE MODEL

BA: Het was een eerste keer voor iedereen. Voor jezelf, Juliet, enkele acteurs en voor de director of photography 'David Emmerich'. Hoe werkte dat voor jullie?

SW: ‘Juliet en ik schrijven al jarenlang, regisseren is iets waar we al heel lang reikhalzend naar uit keken. Het is een verlenging van je vermogen om een verhaal te vertellen. Dus toen we de kans schoon zagen, grepen we hem met beide handen.
David Emmerich is al jarenlang de beste camera-operateur in Hollywood en een goede vriend van mij. We wilden samen iets moois maken en hij is bij Ouija voor de eerste keer ‘Director of Photography’ (hoofd-cameraman, red.). We zaten dus in hetzelfde schuitje, beiden voor de eerste keer in een andere functie dan we gewend waren. Dit heeft er voor gezorgd voor een sterk teamgevoel. Want iedereen wou er wat moois van maken en hopelijk gaan er nu nieuwe deuren open’.

BA: De karakters ogen zo naturel en zien er niet uit als de 'typische filmtieners'. Hoe kregen jullie dat voor elkaar?

SW: ’Elke acteur had bepaalde scènes die erg fysiek waren. Ze worden bijvoorbeeld achtervolgd en de duisternis ingesleurd, dat soort dingen. Elke acteur kreeg zo hun eigen fysieke aandeel. En dat is ook heel belangrijk voor de film, het zijn niet alleen maar special effects. De acteurs worden zo als het ware ondergedompeld in de scènes. Ze staan echt op de set en niet in een groene ruimte, wat zorgde voor betere prestaties.’

BA: Ouija heeft een lang productieproces gehad. Op welk punt stapten jij en Juliet aan boord?

SW: ‘Voordat Juliet en ik gekoppeld werden aan dit project, was het concept van het Ouija bordspel er al. Ze waren al een tijdje bezig om hier iets mee te verzinnen. Het succes van producent Jason Blum (Sinister, Paranormal Activity en The Purge) heeft voor het ontstaan van een nieuwe productiemodel gezorgd: een zeer laag budget, met een hoge opbrengst (“Paranormal Activity” had een budget van 15.000 dollar, met een opbrengst van 200 miljoen dollar). Het «Blumhouse model» heet dat'.

‘Dat model hebben we ook toegepast op Ouija. Het was een tamelijk klein project, wat ook wel fijn was voor onze eerste regie-ervaring. Eigenlijk hebben we de film zo gemaakt dat het inhoudelijk over vriendschap gaat. Ze gebruiken het Ouija-bordspel om te communiceren met hun overleden vriendin, maar dan beginnen er vreemde dingen te gebeuren.’

BA: Hoe denk je dat het Europese publiek op Ouija zal reageren?

SW: ‘Wij geloven dat alle culturen wel iets van bijgelovigheid hebben, het geloof in geesten. Ouija is eigenlijk heel veelzijdig: iedereen kan er wel iets mee. Als je een Ouija-bijeenkomst hebt, probeer je te concentreren en te communiceren met de doden. Een soort van laatste afscheid, dat is een heel universeel idee, en dat spreekt iedereen wel aan. Wij denken dat het Europese publiek zich ook aangesproken gaat voelen, desondanks dat het Ouija-bordspel (in Nederland bekend als glaasje draaien) daar niet bekend is. Er is het risico dat er deuren naar ‘de andere kant’ geopend kunnen worden, maar eigenlijk draait het verhaal vooral om kameraadschap.’

Ouija is vanaf 30-10-2014 in de bioscoop te zien