Interview cast Gek van oranje

De eerste film over het oranjegevoel

Regisseur Pim van Hoeve legt uit waarom zijn nieuwe film Gek van oranje een feelgoodfilm is. „Het gaat niet alleen over romantiek, maar over alle soorten relaties. (...) Uiteindelijk loop je naar buiten met een blij gevoel.”

17-2-2018 Door: Bioscoopagenda

Interview cast Gek van oranje

De videoreportage-team van BiosAgenda.nl toog naar onze hoofdstad om de cast van Gek van Oranje te interviewen. Uiteindelijk spraken we regisseur Pim van Hoeve, Jan Versteegh, Martijn Lakemeier, Nasrdin Dchar, Martijn Fischer en Esmée van Kampen.

De film Gek van Oranje wordt geafficheerd als een feelgoodfilm, maar in eerste aanblik lijkt de film in alles op een romantische-komedie (rom-kom). Net als elke rom-kom zijn er veel mooie mensen die elkaar tegenkomen, allerlei drama's, obstakels, hilarische situaties en uiteindelijk wordt alles met een lach en een traan opgelost. Een zeer succesvolle formule blijkt, want nagenoeg alle Nederlandse rom-koms halen de gouden status.

Gek van Oranje zoekt de grenzen op van de genre door meer drama en verhaallijnen toe te voegen die niet draaien om romantiek. Regisseur Van Hoeve is vooral bekend van de Dummie-de-Mummie-reeks (Dummie de Mummie, Dummie de Mummie en de Sfinx van Shakaba en Dummie de Mummie en de tombe van Achnetoet), maar heeft ook in een niet ver verleden twee rom-koms gemaakt Snow Fever (2004) en Liever Verliefd (2003).
Van Hoeve vertelt daarover onder meer dat „(...) het belangrijk is in een mozaïekfilm dat er iets is dat de personages bindt, zoals in het verleden weleens is gedaan met kerst of sinterklaas (...) hier is het de Oranjekoorts”.

Jan Versteegh vertelt hoe het is om te debuteren als speelfilmacteur. Martijn Lakemeier (Oorlogswinter, Lover of Loser en Ja, Ik Wil!) wil zonder over-emotioneel over te komen best laten weten dat er een triest element zit in de film die hem niet onaangedaan heeft achtergelaten.

Oranjegek Nasrdin Dchar (Rabat, "Wolf" en Tussen 10 en 12) speelt juist een voetbalhater en vond de sets van de desolate Amsterdam tijdens een wedstrijd van oranje bijzonder. De immer drukke Martijn Fischer (Bloed, Zweet & Tranen, Onze Jongens en Dikkertje Dap), die naast de opnames voor verschillende films, ook nog eens toert met zijn band, was vooral getroffen door hoe goed de makers slaagden om het saamhorigheidsgevoel in de film weer op te roepen. Esmée van Kampen (Alles voor elkaar, Rokjesdag en Loft) was danig onder de indruk dat het de regisseur was gelukt om de komische elementen niet te laten verworden tot slapstick. Middels enkele filmfragmenten en de interviews laten we waarschijnlijk de geboorte zien van een nieuw Nederlandse genre: de feelgoodfilm.