Waardering 3/5

'Hilarisch maar niet heroïsch'

Met Ant-Man hebben Marvel en Disney een voor het grote publiek relatief onbekende superheld van stal gehaald. En ondanks het feit dat zijn krachten in de praktijk erg nuttig zijn, klinken ze toch een beetje knullig: krimpen met behoud van je kracht en praten met mieren. Maar Ant-Man komt beter uit de verf dan verwacht dankzij de meer dan aanwezige humorvolle noot. En dat maakt de miniatuurheld niet zozeer heroïsch maar wel hilarisch.

22-7-2015 Door: Evelien van Baekel

'Hilarisch maar niet heroïsch'

Vlak voordat de opnames van Marvels Ant-Man van start gingen, werd regisseur Edgar Wright (Shaun of the Dead) vervangen voor Peyton Reed (Yes Man). Toen bekend werd dat Wright de regie voor Ant-Man niet meer voor zijn rekening zou nemen, waren fans geschokt. De filmmaker was immers degene die al jarenlang lobbyde om de onwaarschijnlijke superheld op het witte doek te krijgen en nu werd zelfs Wrights script opnieuw onder handen genomen. Maar, eerlijk is eerlijk, onder leiding van Reed is Ant-Man zeker geen slechte film geworden.

Van het originele verhaal moet Ant-Man het in elk geval niét hebben: boosaardig personage wil de wereld in een staat van chaos storten en moet dus gestopt worden. En natuurlijk is er maar één iemand geschikt voor die klus. Gooi er wat disfunctionele familie-issues bij en je hebt de plot van bijna iedere doorsnee actiefilm te pakken. Het enige unieke aspect in het verhaal, zeker als je kijkt naar de rest van het Marvel Cinematic Universe (MCU), is het mentoraspect van Ant-Man. De originele Ant-Man, Hank Pym, is te oud voor heldhaftige praktijken dus zoekt hij een protegé om het stokje over te nemen.

Ook zijn special effects en overdonderende actie niet hetgeen waarin Ant-Man zich onderscheidt. De special effects zijn best goed maar in een tijdperk waarin je wordt doodgegooid met gelikte graphics en naadloze CGI is dat het minimale wat je mag verwachten. De actie wordt snel knullig zodra er wordt uitgezoomd en je ziet dat gevechten eigenlijk niet zoveel destructie achterlaten als in de close-up leek. Dat draagt natuurlijk bij aan de geestige sfeer van de film maar doet ook afbraak aan de nodige actiesequenties.

Helaas blijft het niveau van de effecten en actie hangen op 'prima in orde' waardoor de film nooit écht episch wordt. Waar Ant-Man wel in uitblinkt is humor. Marvel-films zijn sowieso nooit vies van een grap en een grol maar Ant-Man is compleet doorspekt met goed getimed gegein waardoor er bijna een nieuw genre ontstaat : de superheldenkomedie. Paul Rudd (die ook aan het script mee schreef) is hier debet aan. De doorgewinterde komedie-acteur weet de aanhoudende stortvloed aan grappen kundig te stroomlijnen waardoor het nooit aanvoelt als té.

Voor een film die het publiek laat kennismaken met een nieuw personage verwacht Ant-Man iets teveel incasseringsvermogen. Ja we geloven best dat Ant-Man kan krimpen met behoud van zijn volledige kracht en dat hij met mieren kan praten, maar de uitleg van het Quantum Realm komt daar iets te kort achteraan. Hou je vast: je bent al klein, maar als je nog meer krimpt ga je 'sub atomic' tussen de moleculen door en kom je in het Quantum Realm terecht waar tijd en ruimte niet bestaan omdat je voor eeuwig blijft krimpen. Juist. Had dat even bewaard voor Ant-Man 2. Bizarre alternatieve dimensies en werkelijkheden worden iets makkelijker te verteren als een personage de toch ook al iets vergezochte introductiefase voorbij is.

Het is veilig om te zeggen dat de humor in het script en de komedieskills van Paul Rudd er ternauwernood voor zorgen dat Ant-Man geen derivaat is. Voor een tweede film over de kleine held moet toch echt beter gekeken worden naar de balans tussen actie en humor en de dunne scheidingslijn tussen grappig en knullig.