Meningen over de film The Talented Mr. Ripley

Pas na de pauze neemt het verhaal een nieuwe wending. Dit had
eerder gemogen, om het verheel interessant te houden!

wat een verschrikkelijke slechte film. de regiseur probeert de
kijker duidelijk te maken hoe je iemand verschrikkelijk kunt bedonderen.
nou, dat is gelukt. de complimenten vooral aan mat damon. maar verder???? ik
was blij dat de film afgelopen was. een uurtje eerder had van mij ook
gemogen. ook dan was de strekking van het verhaal het zelfde gebleven. tip:
ga er niet heen en besteed je geld aan wat anders.

Als deze film een uur korter had geduurd, dan had het een goeie
thriller kunnen zijn. Het gegeven is er in ieder geval interessant genoeg
voor. Maar het ligt eraan hoe je het uitwerkt. Tijdens de film vroeg ik me
af wat de maker nou eigenlijk wil met deze film. Er zit geen spanning in,
terwijl je vermoedt dat hij wel een spannende film heeft willen maken. Je
vermoedt ook dat de hoofdpersoon homoseksuele gevoelens koestert ten
opzichte van zijn tegenspelers, maar nergens wordt dat uitgediept. Het
beeldverhaal stelt ook al niet veel voor. Veel clichŽmatige plaatjes van
Veneti‘ en Rome en dat is het dan weer. Ik had wel wat meer verwacht van
Minghella na ÎThe English Patient1. En dan zit je ook nog ruim twee uur
tegen het emotieloze hoofd van Matt Damon aan te kijken. Gwyneth Paltrow
speelt niet bepaald een van haar beste rollen en Jude Law speelt een
standaard typetje. Eigenlijk leveren alle acteurs een middelmatige
prestatie. Minghella lijkt niet het type regisseur dat zijn acteurs naar
grote hoogtes kan tillen. Al met al een vlakke, te lange, niet verrassende
film. Misschien moet ik toch het boek maar eens lezen.

Een lange winteravondvertelling werd ons vanavond voorgeschoteld
in de vorm van 'The talented Mr. Ripley', een hybride mix van veel drama en
een tikje thriller.

Een knap gemaakte film; muzikaal en filmisch zelfs erg mooi. De regisseur
heeft zijn uiterste best gedaan om de verwrongen en -op de keper beschouwd-
onbegrijpelijke acties van Mr. Ripley vanuit de eerste persoon aan ons te
serveren, zodat we maximaal begrip dienen te krijgen voor alles wat hij
uitspookt. Liegen, bedriegen, moorden, harten breken, meedogenloos en zonder
zichtbare emotie anders dan wat nachtmerries hinkt deze jongen als het ware
door de film en door het leven, mismaakt op een manier die je er aan de
buitenkant beslist niet aan af ziet.

Een kijkspektakel dat het aanzien van begin tot eind waard is en waarbij je
je nooit verveelt, vooral ook omdat de grillige gedragingen van Mr. Ripley
de leidraad voor het plot zijn.

Al met al een mooie film, maar ook een film waarvan ik het idee had iets
gemist te hebben, iets ondefinieerbaars wat een soort overkoepelende
gedachte zou moeten zijn, een soort moraal. Die is in de film niet te
vinden, geen waardeoordeel, geen ethische leidraden, alleen de kale feiten.
Dat maakte film een tikje koel, maar geeft de kijker de mogelijkheid zelf te
oordelen over de merkwaardige talenten van Mr. Ripley, en dat is wellicht de
grootste verdienste van deze film.

Een jongen van lagere komaf wil graag tot de jetset horen. Hij
krijgt van een vader de opdracht om zijn zoon uit Italie weer terug te
brengen naar Amerika. Dit lukt niet, maar krijgt de smaak te pakken van het
luxe leventje. Hij draait door op het moment dat de zoon genoeg van hem
krijgt.
Mooie en lange film (+/- 2 uur en een kwartier) en dus weinig reclame
vooraf.