Meningen over de film The Phantom of the Opera

ik ben het helemaal eens met de mening van photo. Ik vind het een geweldige nee echt fantastische film! Nog nooit zo een mooie film gezien!!!!!!!! Het is de eerste film waar ik echt helemaal 100% fan van ben! Het is een echte aanrader!!! Als je van ECHT goede muziekflms houd zou ik hem direct kopen!

Waardering: 

prachtig hoe Webber en Joell zo'n prachtig meester werk op het witte doek heb kunnen brengen! ik heb de musical 2 keer in londen gezien en dat raakt je al, maar bij deze film is het helemaal met kippenvel op je armen en tranen in je ogen na genieten niet erg . Wat zo boeiend is de jonge cast Cristine meisje van 17 jaar prachtig stem Phantom leeftijd weet ik niet maar met zijn ongeschoolde zang stem zo puur natuurlijk en heel erg boeiend geweldig. Het geld wat ze hadden om er aan te besteden hebben heel erg goed gebruikt het hele opera gebouw na gemaakt alles is bijna na gemaakt zelfs de grote kroonluchter crash is echt!!! als je de film begint voel je meteen in de sfeer zitten de tijd dat het afspeelt is goed na gemaakt met de kleding make-up alles er op en er aan!!! Geweldige Film/musical

Waardering: 

Een verfilming van Andrew Lloyd Webber's Phantom of the Opera, geregisseerd door voormalig Steven Spielberg-protégé Joel Schumacher. Velen hielden hun hart vast. Ten onrechte, zo is gebleken.
Vanaf het eerst moment weet de film direct de juiste sfeer neer te zetten. Het gebruik van zwart/wit en kleur, het camerawerk, de decors; alles ademt de sfeer die kenmerkend is bij een klassieke musical. Groots van opzet, maar het blijft toch die knusheid houden die je op het toneel aantreft.
De muziek is werkelijk subliem, naar mijn mening zelfs beter dan die uit de originele musical. Het ene na het andere nummer vervult je geest met emotie, hartstocht en passie. De soundtrack is dan ook zeer aan te raden voor diegenen die de film hebben gezien (of zelfs die 'm nog moeten kijken). Alle acteurs hebben hun eigen nummers ingezongen, met uitzondering van Minnie Driver (die overigens wel de mooie aftitelsong voor haar rekening neemt).
Voor de cast hebben ze veelal minder bekende acteurs genomen en dat pakt goed uit. Butler en Rossum zorgen ervoor dat de vonken van het scherm springen, terwijl de overige acteurs hun rollen vol enthousiasme spelen.
Het verhaal zelf houdt gelijke tred met de musical, met enkele kleine veranderingen hier en daar daargelaten (zo valt de kroonluchter in de film aan het einde van de film naar beneden en in de musical al in het begin).
Wat vooral interessant gedaan is, is de manier waarop de kijker alles door de ogen van Christine waarneemt. The Phantom heeft haar in zijn macht en daardoor ziet zij alles zoals hij wilt dat zij het ziet. Zo zien we eerst dat Christine door een spiegel naar The Phantom toestapt. Later zien we dat het een gewone schuifdeur is. De ondergrondse grot waar The Phantom woont is groots en magistraal als Christine er is. In het echt is het een donker hol. De pop die als twee druppels water op Christine lijkt, blijkt een gewone paspop te zijn. Deze details merk je alleen op door goed te kijken. Ik vind het schitterend gedaan.
Misschien ben ik wel een romanticus, maar The Phantom of the Opera is een geweldige film die in je ziel kruipt en er voorlopig niet meer uitgaat. Ik sta er nog van te kijken hoe deze film mijn hart heeft veroverd en ik nu al tip voor beste film van 2005. 10 met een griffel.

Waardering: 

Ik was heel verrast dat er opeens een nieuwe film draaide van "The Phantom of the Opera".
Het verhaal heeft me altijd al aangesproken en ik heb de ned. musical in het Circustheater in Scheveningen gezien, dus ik was heel benieuwd naar deze musical.
En wat is het een prachtige film! Wat een juweeltje... Intussen drie maal geweest en nog steeds onder de indruk...
Er waren zoveel ontroerende momenten tussen Gerard Butler als de Phantom, en Emmy Rossum, als zijn grote liefde Christine.
Met zijn donkere, grimmige uitstraling en zijn diepe, ietwat rauwe stem, overtuigt hij als de verbitterde, eenzame, maar ook kwetsbare man die leeft in de duisternis.
Zijn hart en ziel is voor Christine, met wie hij een intense band heeft.
Emmy Rossum betovert met haar sprekende ogen, als ze zich, gefascineerd door hem, laat leiden naar zijn donkere wereld.
Als ze zich uiteindelijk samen op het podium bewegen, en het aangrijpende "Point of no Return" zingen, voel je de tederheid, de passie, tussen hen beiden...

Alleen Patrick Wilson (Raoul) vond ik wat kleurloos ten opzichte van de hartstochtelijke, temperamentvolle Phantom.
Maar verder is de film schitterend om te zien, zang en muziek oorstrelend.
Wat me nog opviel, is dat na afloop, de meeste mensen bleven zitten bij de aftiteling, muisstil en bewegingloos bijna, nagenietend van de film en luisterend naar de prachtige muziek...
Zo af en toe is er een film die overwegend slechte recensies krijgt, zoals deze, maar toch zeer de moeite waard is.

Waardering: 

The Phantom of the Opera, naar de gelijknamige musical van Andrew Lloyd Webber. Ik heb 'm vanavond gezien. Ik had hoge verwachtingen. Maar met enige voorzichtigheid ben ik de film gaan bekijken, vanwege de kritieken op en reacties naar aanleiding van de film. Dat had niet gehoeven, in mijn geval. :)

Ik heb enorm genoten van deze prachtige uitvoering van Lloyd Webber's meesterwerkje. Maar...... ik kan me goed voorstellen dat velen het een tegenvaller zullen vinden. Het is geen film als Chicago en Moulin Rouge, waarbij vrolijke deuntjes, professioneel danswerk en prachtige decors je een avond vermaken. Nee, je zult een liefhebber van de musical en/of de muziek van Lloyd Webber moeten zijn om te kunnen genieten van The Phantom. Het is wat dat betreft zware kost, veel muziek, weinig dialogen en regelmatig terugkerende composities.

De decors, kostuums en beelden zijn in de overtreffende trap geweldig, daar kan de film hoge ogen mee scoren tijdens de Oscars. De muziek is massief en krachtig, en op sommige momenten fragiel en gevoelig. Emmy Rossum is reeds een diva op jonge leeftijd en ik denk dat er voor haar een gouden toekomst in het verschiet ligt. Gerard Butler viel me mee, zijn stem breekbaar, maar dramatisch. Geen zanger van nature, maar geschikt voor de rol, op het witte doek. Op het toneel zou hij het niet gered hebben. Patrick Wilson (als Raoul) daarentegen heeft een zuivere, prettige stem. Maar daarom juist zo mooi in tegenstelling tot The Phantom.

The Phantom, een kunstwerk voor de liefhebbers. Zeer zeker een aanrader voor fans van The Phantom en Lloyd Webber. Voor diegene die gewoon een avondje naar de film willen, blijf weg! en dat is wat de meeste Amerikanen hebben gedaan en veel Europeanen in navolging zullen doen. Jammer, wat mij betreft is 'ie top, qua bioscoopbezoek echter een vette flop. :(

Waardering: