Meningen over de film The Passion of the Christ

Ik vond deze film vrij indrukwekkend gruwelijk en heb wel respect voor deze man. Inderdaad, antisemitisch: de joden zijn allemaal slecht. lijkt me onrealistisch. (oh ja, de goeien waren niet wakker gemaakt, is het excuus van Mel). een hoop sadisten uit de verschillende groeperingen, net als in het echt. verder zitten er toch wel 1 of 2 goede mensen in, net als in het echt.
Christenen die ik ken waren erg onder de indruk van deze film en vonden m fantastisch. Logisch, want de film versterkt de gevoelens die ze toch al hadden. Heb je die gevoelens niet, zoals ik (ik ben niet religieus), en vond je Jezus gewoon een beste kerel (net als meeste islamieten bijvoorbeeld), dan blijf je m gewoon een beste kerel vinden.

Maar, beste Christenen, vertel mij eens: er zijn toch veel meer mensen die onschuldig en uit principe voor de goede zaak zoveel lijden hebben doorstaan? Miljoenen naamlozen zijn in de geschiedenis gemarteld en gestorven voor het goede doel. Jezus had zeker niet veel meer aan ons kunnen geven, maar hij is ook niet uniek. wel een held.

Kortom: je komt van deze film vandaan als je er heen ging, maar iets overtuigder van wat je al dacht. en met een rotgevoel.

Waardering: 

De meningen hierboven geven al een aardig beeld van de film en ik deel de mening dat Mel Gibson hier een bloederig kitschwerk heeft neergezet.
Het gebeuren rond Jesus was een typisch politiek en voor die tijd ,oosters,gekleurde affaire.Ik denk dat de manier waarop nu de Moslimwereld met hun geloof het martelaarschap koesteren ook lijntjes heeft naar de manier waarop in die tijd de geschiedenis rond Jesus is geschreven.
Wat als leidraad onder het verhaal ligt is de steeds terugkerende honger naar macht en belangen van politieke groeperingen.Jesus was een politiek dissident en een gevaar voor de Romeinen en het Joodse gezag.
Over de stijl van filmen is al genoeg gezegt.Een poetisch vertelde zin met inhoud heeft meer inpakt dan een woordenstroom van 30 bladzijdes.
Mel Gibson had er te veel van weinig kwaliteit voor nodig.
Wat mij verder verbaasde was de inleiding van een Ouderling bij de film.Over hoe veel geweld en zo erin de film zat.Nooit een ouderling gezien bij Freddy Kruger of Terminator.Hypocriet !!

Waardering: 

Verder heb ik er geen worden voor!

Waardering: 

Uitgerekend op Witte Donderdag gaat de meest controversiële film van het jaar "The Passion of the Christ" in de Nederlandse bioscopen draaien. Het Paasverhaal van de dood en wederopstanding van Jezus Christus, verteld door een christen fundamentalist, Hollywood-acteur Mel Gibson…

"The Passion of the Christ" - over de laatste 12 uur van Jezus Christus voordat hij aan het kruis sterft - is indrukwekkend in zijn afschuwelijke wreedheid! Niet wat er gebeurde – want dat kun je nalezen in de Bijbel – maar hoe exact Jezus Christus werd gemarteld, wordt op de meest grove manier getoond. Mel Gibson toont dat in zijn tweede film als regisseur ("Braveheart") in al zijn goorste detaillering. De Mensenzoon (vertolkt door James Caviezel) wordt verraden door een Judaskus, maar Mel Gibson toont zich geen haar beter. Even voor het verraad bidt Christus tot zijn Vader, terwijl de duivel spottend naar hem kijkt. Zijn offer is onontkoombaar…

In drie weken tijd haalde "The Passion of the Christ" in Amerika en Canada een kleine 300 miljoen dollar op. Een eclatant succes, niet omdat het nu bepaald zo’n fraaie vertelling is, maar voornamelijk door de controverse van de film. De Mensenzoon stierf voor ons allen, opdat wij van onze fouten zouden leren. Maar dat gebeurde niet. We bleven halsstarrig volharden in ons menszijn.

De Joden van rond de jaartelling zagen in Jezus een oplichter, een charlatan, maar misschien ook wel een bedreiging voor hun eigen macht en rijkdom. Dus werd de overheersers, de Romeinse koning Herodes en Pilatus gevraagd om Jezus te berechten. Zij stemden hier uiteindelijk in toe, maar niet nadat aan een groepje hogepriesters en volgelingen gevraagd was wie vrij te laten: een moordenaar (Barabas) of deze onverschillige, onschuldige man, die beweerde Koning te zijn. De Joden lieten zich door hun religieuze leiders opjutten en kozen voor de moordenaar.

Vanaf zijn gevangenneming wordt Jezus geslagen, bespuwd, getrapt, gestenigd en vernederd. Hij krijgt niet alleen stokslagen, maar hij wordt ook gemarteld met een doornen kroon. Zijn beulen slaan hem met de meest walgelijke zwepen en haken. Aan alle kanten hangt huid van de machteloos Christus. Zijn bloed vloeit rijkelijk. Moeder Maria en Maria Magdalena dweilen het bloed van de vloer. Tegen zoveel sadisme en bloederige perversie zijn slechts weinigen bestand. Wat een beulen zijn die Romeinen en wat zijn die Joden achterbaks! Althans, dat wil Mel Gibson ons doen geloven. Tenslotte is het zijn film en om het allemaal nog geloofwaardiger te maken laat hij iedereen in de film Latijns en Armeens spreken, de talen van die tijd. Is dat naar? Ja, want hiermee geeft hij willens en wetens een “authentiek” tintje aan de film. Alsof hij daarmee wil zeggen, dit is het Woord, zoals het is gebeurd. Mijn waarheid is De Waarheid. Het enige signaal dat Gibson hiermee lijkt af te geven is zijn eigen racisme en antisemitisme. Hij zet Joden en Romeinen in een wel heel kwalijk daglicht. Inderdaad, zij hebben Jezus’ dood gewild en hem gekruisigd. Maar waar in de Bijbel staat dat zij barbaren en sadisten waren? En waar loopt in God’s boek een androgyne duivel rond? Dichterlijke vrijheden, gepresenteerd als De Waarheid. Dat is niet fraai, dat is walgelijk!

In binnen- en buitenland is "The Passion of the Christ" met hetzelfde scepsis ontvangen. Controverse en religie, fundamentalisten vind je net zo goed bij Islamieten en Joden, als in de Christelijke wereld. Al eeuwenlang slaat men, onder het mom van religie, elkaar de hoofden in. Mel Gibson had kunnen kiezen een mooi portret over Jezus’ laatste uren te maken. In plaats daarvan creëerde hij een walgelijke, verwerpelijke, kille film, die niet over de liefde gaat, zoals een godsdienst predikt, maar over haat, geweld en afschuwelijke wreedheden.

Erger nog dan bovenstaande onpasselijk makende gruwelijkheden, is "The Passion of the Christ" vooral in zijn overbodigheid als film. Behalve alle martelingen, geselingen en de perversie aan bloed en pijn, voegt de film niks toe aan wat we al niet wisten uit de Bijbel. Moest al dit dan zo grof in beeld gebracht worden...?

Waardering: 

Toen de film donderdagmiddag binnekwam en door mijn operateur in elkaar gezet was, ben ik er toch maar even voor gaan zitten. Ik heb na de film zeker een half uur mijn eigen overpeinzingen gehad. En dat is vreemd voor een man die in zijn carriere honderden films voorbij heeft zien komen. De laatste keer dat een film mij zo greep is bijna 11 jaar geleden. De film Schindlers List overviel mij met hetzelfde gevoel.

Ik vind, als ik mijn personnlijke mening met u mag delen, dat er de afgelopen dagen veel te veel te doen is geweest om het geweld in de film. Het lijkt zo te zijn dat iedereen is vergeten dat de man naar alle waarschijnlijkheid nog veel gruwelijker van ons heen is gegaan. De focus op dit geweld heeft een boel mensen doen laten besluiten om weg te blijven bij de film... Terwijl Mel Gibson een duidelijke boodschap meebrengt. De focus op het geweld hoort bij het verhaal. Het verhaal over het lijden van Jesus Christus.

Om 20.00 uur starte onze eerste publieksvoorstelling. Ruim 60 bezoekers bezochten deze eerste voorstelling in Zevenaar. Geen nieuw record, maar dat hadden we in Nederland dan ook niet verwacht. Daar zijn we toch iets te nuchter voor. Na afloop van de film liepen de emoties hoog op. Er waren mensen die huilend naar beneden kwamen, mensen die mij bidprentjes gaven, mensen die grondig met elkaar discussieerden over inhoudelijke geloofszaken. Gelooft u mij als ik u zeg dat ik in 12 jaar bioscopenland nog nooit zo iets mee heb gemaakt? Zelfs bij de eerste vertoningen van Schindler mocht ik deze diversiteit in emotie niet meemaken. En gek genoeg had bijna niemand het over het excessieve geweld in de film. Het meest treffend werd het verwoord door 1 van onze bezoekersters die stelde dat Onze Heer, Jezus Christus welhaast over de schouder van Mel Gibson mee heeft moeten kijken om de film te maken zoals die is geworden. In een woord overtuigend.

Ik hoop dat u de tijd heeft om de film zelf nog te komen kijken. Mel Gibson heeft filmgeschiedenis geschreven. Zelden is er zoveel te doen geweest om een film. Zelden heeft een film bij een grote groep gelovigen zoveel los gemaakt. Ik hoop dat de film het in Nederland redt. En dat men verder kijkt dan alleen de factor geweld.

Waardering: