Gezien in: Filmhuis Den Haag, Den Haag In Cannes genomineerd maar geen enkele bekroning gekregen, de
nieuwe film van het Deense wonderkind Lars von Trier. Gelukkig maar, anders
zou ik denken dat de jury er ingestonken was en meende dat alles wat deze
beroemde regisseur aanraakt in goud verandert. Nu, dat blijkt in deze film
niet zo te zijn.
"De idioten" uit de film zijn twintigers met een meer dan gemiddeld
intellect, geleid door ene Stoffer. Stoffer denkt om redenen die nooit
duidelijk zullen worden dat er ten eerste in ieder van ons een idioot
schuilt en bovendien, dat het een goede zaak is die idioot zo vaak mogelijk
te voorschijn te laten komen. Een vreemde ideologie maar zijn ruim tien
volgelingen kunnen er wel inkomen.
Dus doen ze grappige spelletjes met de burgerlijke niet-idioten die ze
tegenkomen. In een restaurant gedragen ze zich zo onbeschoft tegen andere
klanten dat de ober ze op straat zet zonder af te wachten of de rekening nog
betaald wordt. Lekker gratis gegeten.! Lachen!! Vergelijkbare grappen halen
ze uit in een fabriekje voor gehandicapten en in een overvol zwembad. Als
idioot mag je straffeloos aan andermans badpak sjorren. Lachen!!
Zo sukkelt de film voort. Het blijkt dat de film die we zien bestaat uit
flash backs. In het heden worden de ex-idioten die inmiddels uit elkaar zijn
in interviews (voor de TV, denk ik) aan het woord gelaten. Zien ze elkaar
nog wel eens? Nou, nee. Waarom niet? Tja, dat is een moeilijke vraag.
Mensen van 40 hebben andere ideeën dan mensen van onder de 30 maar bij von
Trier blijft het raden of hij dit als een verandering ten goede of juist ten
kwade ziet. Soms gaat een van de personages zo uit z'n dak dat het lijkt of
de idioot inderdaad even naar buiten komt. Dus het idee werkt, zou je
zeggen. Maar op andere momenten lijkt von Trier juist de onechtheid van
Stoffer's sekte te willen benadrukken. Bijvoorbeeld als de commune bezoek
krijgt van een groep heuse mongolen en de nep-idioten vertederd naar de
camera grijpen om dit ontroerende moment vast te leggen.
Von Trier kan of wil zich niet blootgeven, dit in tegenstelling tot de
acteurs die zich in een uit de lucht gevallen scene aan onvervalste hard
core groepssex overgeven. Alsof de regisseur ineens bedenkt dat hij niet
alleen cultuurfilosoof is en ook de mensen die gekomen zijn om naar een film
te kijken iets leuks moet aanbieden.
The Idiots is een filmhuisfilm van ondermaatse kwaliteit. Draai hem op een
zaterdagavond in een Pathé-theater en binnen een kwartier is de helft van de
bezoekers de zaal uitgelopen. Die groepsseks kunnen ze ook thuis op een
vdiootje bekijken. | 
