"Nous avons pris la déesse pour un tour" Gezien in: Cinecitta, Tilburg d.d. 15-5-2001 De rode raad van deze film is in feite het levensverhaal van een blinde vrouw die lijdt onder haar incest-verleden. Het wordt niet met zoveel worden gezegd maar haar vader is tevens haar opa (je moet toch wat als je in de middle of nowhere woont in een bus zonder ramen)!
Om het verhaal opgang te brengen passeren wat personages de revue, waaronder een Japanner met een onduidelijke voorliefde voor reptielen (daar begint de ellende allemaal mee). Het lijkt een top film te worden met strakke beeldmontage, muziekovergangen en creatief camerawerk. De film verzand echter in een traag voort kabbelende mix van autorijden, flashbacks en het al even slome binnenland van Australië (daar waar je GSM geen bereik heeft!). Zoals het een echte Japanner betaamt gaat hij nooit op pad zonder een koffer vol gadgets zodat hij altijd even zijn satelliet-telefoon kan gebruiken om te informeren over zijn slangen nog oké zijn.
Er worden verwoede pogingen gedaan om de film af een toe grappig te laten zijn, echter de meeste grappen uit de zaal waren beter of het moet zijn dat het echt leuk als een japanner door een hagedis in zijn vinger gebeten wordt!
O ja, het gaat natuurlijk over de GODIN, dat schijnt een auto te zijn (DS). Echter de vergruizers zijn van mening dat het beter is om een maiden in deze GODIN te nemen (vanwege de ruime achterbank en de zeer laag te klappen voorstoelen) dan er een toertje mee door de verzengende hitte van Australië te maken. (of hadden ze in het bouwjaar 1967 reeds airco in al die DS-en geklust).
Kortom een strak begin daarna iets te veel vertraging. Als je wilt weten hoeveel DS-en er geproduceerd zijn dan moet je deze film gaan zien.
Bij ons blijft echter de vraag: Wanneer is de kuisheidsgordel bevestigd en wie heeft hem er weer afgehaald? | 
