Meningen over de film The Forgotten

the forgotten..
een dijk van een verhaal en een aantal super mooie shrik momenten en special effects..
het verhaal gaat over een vrouw(gespeeld door julianne moore)die een zoontje van 9 heeft verloren bij een vliegtuigcrash...het is 1 jaar later wanneer in 1 keer alle bewijzen dat haar zoontje heeft bestaan verdwijnen, alle fotos zijn weg, de band met de filpjes vna het zoontje is leeg en alle bekenden zoals de vader en buurvrouw beweren dat ze nooit een zoonheeft gehad.
vanaf dan raakt jullianne in paniek en gaat op zoek naar haar zoontje met nog een vader van het beste vriendinnetje van julliannes zoontje die met het zelfde vliegtuig was gecrast.
samen komen ze tot een vreemde onddenkking wat de fantasie te boven gaat.

de film the forgotten heeft een heel goed verhaal en het is een film wat je echt een pshycologische thriller kan noemen.
wat is er aan de hand waarom verdwijnen alle bewijzen dat de kinderen hebben bestaan en waarom worden terry en ash(moeder en vader van verdwenen kinderen)achterna gezeten door de fbi terwijl ze niks gedaan hebben en alleen maar in de war zijn omdat ze hun kind terug willen.
het is moeilijk om te bedenken waarom zoiets kan gebeuren want zelfs de kop van het ongeluk in de krant verdwijnt in het archief..
wie zou dat kunnen doen.
en jah dan schrik je je rot en hoop je niet dat het gaat lijken op een xfiles film..
op de 1 of andere manier is het verhaal en zijn de effecten in de film heel goed gelovig en is het allemaal heel werkelijk...tot dat het einde inzicht komt..
je krijgt door wie erachter zitten en dan vind je de film hele maal niet meer zo leuk..
hoe kan zon goede en goedgelovige film zo aflopen in een dom en ongeloofwaardig plot.
wel blijft de film tot het einde spannend en het verhaal is op zich goed.
het is alleen er jammer dat de film eindigt met een "menselijke E.T" die het alleen maar deed voor een experiment.
daarom zou ik deze film niet zo geweldig beoordelen hoewel het eruit zag dat het 5 sterren ging worden..tot de aliens in beeld komen en de5 terug zakt naar een 2~!
heel jammer want het begon zo goed joseph ruben!

Waardering: 

Wanneer iemand je over The Forgotten vertelt, zal hij of zij het bijna alleen over het verhaal hebben. Scriptschrijver Gerald di Pego heeft de afgelopen decennia zijn geld voornamelijk verdiend met TV-films en -series. Met Phenomenon, Instinct en het J-Lo vehicle Angel Eyes werden ineens drie van zijn scripts verfilmd voor het grote doek. Instinct en Angel Eyes flopten overigens gigantisch.

En nu is hij dus verantwoordelijk voor het verhaal van The Forgotten. Dat Di Pego op zich heel wat in huis heeft wordt gedurende het eerste half uur duidelijk. We zien Julianne Moore in een indringende rol worstelen met het verlies van haar zoon en we zien hoe haar echtgenoot en haar psychiater haar proberen te helpen met het verwerkingsproces. Op zich steekt hier al een mooi verhaal in, zij het meer voor een arthouse film. Dus komt er een twist. Op zich is deze twist goed gevonden en geeft het een mooie nieuwe dimensie aan de film. Maar Di Pego laat het daar niet bij. Er komt nog een twist, en nog een. En na een uur is het verhaal zo compleet belachelijk geworden dat er simpelweg niet meer in mee te gaan is.

Doodzonde is dat, want al het andere aan de film is uitstekend. De cast is, met Julianne Moore voorop, zeer solide, met als enige uitzondering de miscast van Alfre Woodard als een detective. De regie is ook prima verzorgd, de editing is soms verassend door het spelen met kleuren, en er zijn een aantal goede schrikmomenten met een paar mooie special effects. Maar al deze elementen kunnen de schade van het vreselijk stomme plot met geen mogelijkheid repareren. Het lijkt alsof Di Pego een M. Night Shyamalan verhaal wilde schrijven maar er uiteindelijk een anderhalf uur durende X-Files aflevering uit zijn printer kwam rollen. Di Pego lijkt me uitstekend op zijn plaats bij het medium TV.

Waardering: