Meningen over de film Fear and Loathing in Las Vegas

Ter inleiding;

1. Ik ben geen film aanbidder (ben liever buiten)
2. Ik hou niet van aanstellerij
3. Ik hou niet van drugsgebruik (toch zelf gedaan)

Maar... Fear and loathing in Las Vegas is mijnsinziens weergaloos, uniek en boeiend!

Vanuit mijn eigen ervaring spreek ik als ik zeg dat het acteerwerk en de scenes volledig in lijn is/zijn met wat er gebeurd indien een mens dergelijke dosissen psychedylische drugs tot zich neemt. Ik kan niet het niet waarderen als mensen deze film afdoen als slecht omwille van het ontbreken van een verhaal.

Let wel! Dit is meteen wat deze film nu juist zo boeiend maakt! Ik heb hem zo'n 50x gezien inmiddels en het eist elke keer weer mijn aandacht op. Geen verhaal maar toch boeiend! Zijn er films dit dit ook kunnen? Nee!

De meeste mensen hebben het onvermogen om dit juist te bewonderen. Mensen met een negatieve instelling, uit een saaie cultuur en gevangen in hun eigen degelijkheid.

Waardering: 

Eindelijk een deugsfilm zonder moraal.
Deze film zou iedereen moeten zien die ooit van plan is te gaan trippen.
Weet je gelijk of t wat voor je is.

Waardering: 

Opinie: Over smaak valt niet te twisten, zegt men. Ik vind het
tegengestelde: als er over IETS te twisten valt is het wel smaak - het is
omdat dat te weinig gebeurt waarom de wansmaak overheerst. Er zijn echter
uitzonderingen. Er zijn films die 'niet voor iedereen zijn',
'waar je van moet houden' en meer van dat soort dingen. Maar een film moet
toch wel aan bepaalde eisen voldoen. Is dat niet het geval,
kan in een enkel geval toch wel gesproken worden over 'een hele slechte
film'. Period.
Een een daarvan is FEAR AND LOATING IN LAS VEGAS. Puberaal en overgedateerd
gedoe over drugsgebruik, met de hierbij behorende grappen. Een enkele
veelbelovende scene
die, omdat deze verder in het geheel niet wordt uitgewerkt, alleen maar
onderstreept hoe verschikkelijk slecht de rest is. Verhaal: geen,
en wat er al te vinden is zit overvolg gaten, fouten en tegenstrijdigheden.
Uiterst slecht acteerwerk. Rommelige montage. Wat het
allemaal nog erger maakt is dat hij is gemaakt door een briljant
filmregisseur, Terry Gilliam.
Dat heeft dan meteen tot gevolg dat mensen er meer achter gaan zoeken, de
film tegen beter weten in een hoge waardering geven. Kul. Laten we gewoon
toegeven dat zelfs
Gilliam fouten kan maken.
Ik dacht dat ik met LAST MAN STANDING, UNDERWORLD en MOUSE HUNT de slechtste
films van de
laatste wel zo een beetje had gezien.
Mis.
Dit zijn absolute meesterwerken bij dit onwaarschijnlijk waardeloze produkt.
Zonde.

Er worden weleens opmerkingen gemaakt over het feit dat een sneakrecensie
die uit niet meer bestat dan "Wat een kutfilm, zeg" niet interessant zijn.
Ik onderschrijf deze stelling, maar in dit geval is een dergelijke
beschrijving eigenlijk zeer volledig, to the point en knap samengevat.
Meer valt er eigenlijk gewoon niet over te zeggen.

Als Gilliam het hierna nog voor elkaar krijgt een film te financieren, dan
weet ik het echt niet meer. Hij moet zich eerst maar eens een heel tijdje
gaan zitten schamen en bezinnen over de grrote vraag: WAT NU?

Ten eerste: Absoluut een Cultfilm.
Niet voor verliefde pubers (op Johnny Depp), Niet voor mensen die van een
film alleen een hoop lijken, drugs, en bloed verwachten. Wel een film voor
mensen die houden van films als de Rocky Horror Picture Show, From Dusk till
Dawn, of Pulp Fiction. Het is voor Terry Gilliam niet de bedoeling geweest
om een Commerciele Kaskraker te maken. Als je met drugs geexperimenteerd
hebt, weet je ook dat dit zeer goed in beeld gebracht is. Deze film is
gebaseerd op een boekvan Hunter S. Thompson.
Dit autobiografische verhaal wordt zeer trouw door de reggiseur gevolgd.
Zijn andere film, Brazil, en 12 Monkeys, was weliswaar meer geschikt voor
"Het grote Publiek".
Echter, je moet deze film niet afkraken. Er zijn minder liefhebbers van deze
film, dan fans, maar deze laatste weten wel waar ze het over hebben.
Ik raad hem aan, aan iedereen die weten wil, wat de Hippies na de 60'er
jaren hebben gedaan.

Groetjes Dennis.