Meningen over de film Almost Famous

Even leek het of deel II van You Can Count On Me nu reeds was uitgebracht. Heikneuterige alleenstaande moeder die van mening is dat de wereld in 1969 reeds verzeikt was, zelfs Simon en Garfunkel zijn de personificatie of sex, drugs en rock-&-roll, die in een ingeslapen Amerikaanse wijk haar 2 kinderen normen en waarden probeert bij te brengen (Don’t Take Drugs).
Dit wordt de oudste dochter te veel en deze vertrekt om de wilde wereld van het stewardess te gaan beleven. Als afscheidscadeau ontvangt haar broertje de platencollectie van zijn zus.

Dit is het begin van het einde, William begint muziekrecenties te schrijven voor de schoolkrant en na een ontmoeting met een oude rot in het vak (We’re Not Cool) krijgt hij de kans om een artikel te schrijven voor Rolling Stone. Hij reist hiervoor enkele dagen mee met de 1973-tour van Stillwater. Zo belandt hij in de wereld van sex, drugs en rock-&-roll, aangezien hij niet cool is maakt hij dus geen gebruik van de kansen die hem geboden worden (oke hij wordt een beetje ge-deflowered, maar dan blijft het dan ook bij).

William heeft verder alleen maar oog voor een van de ‘band aids’, echter zij wordt continu volgepompt door Russel (de mystieke gitarist van Stillwater), alleen als zijn vriendin er is gaat het feest niet door. Dit is natuurlijk een goede reden om een pot pillen naar binnen te haken, gelukkig komt onze William op tijd aan in de hotelsuite (zodat ze met haar blonde curly-head toch nog haar droomreis naar Marokka kan maken)

Het artikel in Rolling Stone wordt in eerste instantie geen succes, omdat de band sex, drugs en rock-&-roll ontkent (?!?). Gelukkig komt het daarna allemaal toch nog goed.

De film is een beetje te veel middle of the road road movie, maar geeft een geinig sfeerbeeld van de muziekhelden van weleer.
Nu schijnt het dat Cameron Crowe (de regisseur) eigenlijk zijn eigen droom-jeugd in beeld probeert te brengen (ook hij was verdienstelijk journalist in de muziek industrie in zijn jonge jaren). Het is dus duidelijk dat Crowe toendertijd ook niet Cool was anders had dit wel wat meer onnodig bloot opgeleverd.

Kortom, dit had een oke film kunnen zijn, echter nu kun je er de avond ook wel mee doorkomen. Alleen jammer dat de helft van het o-zo-o kritische Cinecitta-publiek aan het oefenen was voor de charter-vlucht naar Kreta en gaf een daverend applaus na afloop.

Waardering: 

Hopelijk voor de echte filmfans komt deze film snel in de reguliere roulatie. Cameron Crowe verteld autobiografisch verhaal. Vijftien jarige jongen mag als popjournalist mee met fictieve band genaamd Stillwater. Rolling Stone Magazine geeft hem de opdracht een verhaal te leveren binnen 4 dagen...de jonge journalist gaat echter een maand mee op tour...
Geweldige acteerprestaties, vooral van Kate Hudson. Beste film die ik tot nu toe dit jaar gezien heb. Kwam volledig happy het theater uit.

Waardering: