Vivre sa vie



Pitch van Vivre sa vie

Anna Karina (Nana Kleinfrankenheim) en André S. Labarthe (Paul)
Een Parijse vrouw belandt in de prostitutie. De film onderzoekt de achtergronden hiervan in 12 schijnbaar ongerelateerde scènes.
Vivre sa vie trailer en bijzonderheden
Jean-Luc Godard nam de film in 1962 in vier weken op, voor slechts $40.000.
We hebben na 25 jaar helaas je hulp nodig!
Dank voor je hulp.
Dank voor je hulp.
Aanloop
Hoofdrolspeelster Anna Karina was voordat ze deze rol vertolkte een topmodel voor Coco Chanel en Pierre Cardin. Ze ontmoette Jean-Luc Godard voor het eerst toen ze in 1960 voor zijn meesterwerk À bout de souffle auditie deed, maar omdat ze uit de kleren zou moeten, weigerde ze de rol,
Vivre sa vie - Bioscopen, Tijden & Tickets
Vivre sa vie in de bioscoop
De bioscoopprogramma's in Nederland lopen van donderdag tot en met woensdag. De programma's van de nieuwe speelweek worden uiterlijk dinsdag bekend gemaakt.
Synopsis distributeur
Jean-Luc Godard’s digitaal gerestaureerde klassieker met Anna Karina.
Godards muze Anna Karina laat in twaalf indrukwekkende hoofdstukken zien hoe een would-be actrice afdaalt in de prostitutie. Dit keerpunt in Godards oeuvre won de Special Jury Prize in Venetië. Met Vivre sa vie: film en douze tableaux sloeg Godard een nieuwe weg in. Hij wilde de echte worstelingen in het leven van echte mensen documenteren en afstand nemen van de licht-romantische intriges waar de Nouvelle Vague bekend om was gaan staan. Jean-Luc Godard castte zijn toenmalige vrouw Anna Karina als Nana, een winkelmeisje in een platenzaak dat actrice wil worden maar in de prostitutie belandt. Vivre sa vie is een lofzang op de schoonheid van de actrice, met verwijzingen naar Louise Brooks, een beroemd actrice uit het tijdperk van de stille film, en naar Maria Falconetti uit Carl Dreyers The Passion of Jeanne d'Arc (1928). In een van de meest iconische scènes kijkt een betraande Nana in de bioscoop naar deze klassieker. Godard maakte daarna nog een film over prostitutie in Parijs, 2 ou 3 choses que je sais d'elle (1967).
Godards muze Anna Karina laat in twaalf indrukwekkende hoofdstukken zien hoe een would-be actrice afdaalt in de prostitutie. Dit keerpunt in Godards oeuvre won de Special Jury Prize in Venetië. Met Vivre sa vie: film en douze tableaux sloeg Godard een nieuwe weg in. Hij wilde de echte worstelingen in het leven van echte mensen documenteren en afstand nemen van de licht-romantische intriges waar de Nouvelle Vague bekend om was gaan staan. Jean-Luc Godard castte zijn toenmalige vrouw Anna Karina als Nana, een winkelmeisje in een platenzaak dat actrice wil worden maar in de prostitutie belandt. Vivre sa vie is een lofzang op de schoonheid van de actrice, met verwijzingen naar Louise Brooks, een beroemd actrice uit het tijdperk van de stille film, en naar Maria Falconetti uit Carl Dreyers The Passion of Jeanne d'Arc (1928). In een van de meest iconische scènes kijkt een betraande Nana in de bioscoop naar deze klassieker. Godard maakte daarna nog een film over prostitutie in Parijs, 2 ou 3 choses que je sais d'elle (1967).