The Battle of Chile: Part II

Alhoewel Guzman van mening is dat een documentaire film poëtisch moet zijn om zijn waarheid uit te kunnen dragen ligt de werkelijke kwaliteit van deze film toch vooral op het journalistieke vlak.
De film is het tweede en meest bekende deel uit een trilogie die Guzman over de marxistische periode in zijn vaderland Chili maakte. Het bestrijkt de maanden die volgen op juni 1973, wanneer een eerste staatsgreep in Chili mislukt, maar vervolgens Allendes regering toch omver wordt geworpen door de militairen en Allende gedood wordt.
Guzman heeft altijd gezegd dat de film pro-revolutionair is en bedoeld is als een eerbetoon aan Allende. Toch is de film geen rechtlijnige verheerlijking. Guzman stipt in de film direct en indirect een aantal vragen aan die lang zijn blijven liggen, zoals de vraag waarom Allende de Chileense arbeiders, die voor hem wilden vechten, niet meer heeft bijgestaan dan hij deed. Beelden van de arbeiders die de militairen bestrijden worden afgewisseld met Allende, die zich hoofdzakelijk concentreert op het parlement.
De extreem moeilijke omstandigheden waaronder vaak maar lukraak gefilmd werd, maken de filmbeelden die het land uitgesmokkeld werden tot een getuigenis van onschatbare waarde. Verschillende cameramannen werden tijdens het filmen doodgeschoten. Een van hen filmde zijn eigen dood. Anderen verdwenen voor onbepaalde tijd in de gevangenis.