Pitch
bijzonderheden
De geprivatiseerde elektriciteitsmaatschappijen in de steden van de VS zagen er geen brood de lange leidingen naar het dunbevolkte platteland aan te leggen, zodat het ministerie van landbouw boeren probeerde aan te zetten coöperaties te stichten die elektriciteit konden inkopen. Ivens selecteerde een gemiddelde modelboerderij en gezin, de familie Parkinson en liet in het tweeluik zien hoe een dag uit hun dagelijkse boerenbestaan eruit zag voor en na de komst van de elektriciteit. De film werd tot 1961 door zes miljoen mensen bekeken en toont naast de twee essentiële kenmerken van de Amerikaanse cultuur: de ongerepte pastorale natuur tegenover industriële vooruitgang, opvallende autobiografische aspecten. De hele film is in scène gezet met de boerenfamilie als acteurs (docudrama). Uit het materiaal werden door de REA nog twee films gemaakt: Bip goes to Town, en de vijf minuten durende The Worst of Farm Disasters.
Dank voor je hulp.
Aanloop
Joris Ivens (1898-1989), die van zijn communistische overtuiging nooit een geheim heeft gemaakt, woonde tussen 1937 en 1946 in de Verenigde Staten. In die periode maakte hij in opdracht van de staat documentaires die de invoering van elektriciteit op het Amerikaanse platteland moesten bevorderen.