My Father, The Genius

De film won de juryprijzen op Slamdance en het filmfestival van Newport (2002). ''You're gonna bury me with this movie'', zegt gewezen architect Glen Howard Small in de film tegen de regisseur, zijn dochter Lucia. Na veel aarzelingen – ''heb ik al niet genoeg aan therapie uitgegeven?'' - besloot zij een aantal jaren geleden haar vaders verzoek om een boek over zijn leven te schrijven, te honoreren. Lucia Small moest er om twee redenen hard over nadenken. Op de eerste plaats had Small jaren eerder, Lucia was vijf, het hele gezin verlaten. En ten tweede was hij een professionele <i>pain in the ass</i>: Small verklaarde zichzelf al in de jaren zestig, toen zijn populariteit in de VS nog razendsnel steeg, tot genie. Maar compromissen in zijn werk en in zijn gedrag vond hij volstrekt onzinnig. De maatschappij moest het belang van zijn ideeën leren inzien, daar zat volgens Small het probleem. Na ettelijke ruzies met collega’s en werkgevers werd hij ontslagen bij het prestigieuze Southern California Institute for Architecture, dat hij nota bene had helpen oprichten. Daarna veranderde Small van veelbelovend architect in miskend genie. Die rol heeft hij jaren gespeeld.