compleet & ongebonden sinds 1995
WEEK 05 30-1 t/m 5-2
MENU
Pitch
In de 'Titanic Bar' zit Karrer, een man die zich teruggetrokken heeft uit de wereld. Hij luistert naar een mooie zangeres die de dood en de liefde bezingt. De man verleidt haar, maar de liefde duurt kort.
Damnation
Damnation trailer en bijzonderheden
Béla Tarr regisseerde ook "Panellkapcsolat" en "Werckmeister Harmoniak", over de komst van een circus in een Hongaars dorp.
We hebben na 25 jaar helaas je hulp nodig!
Dank voor je hulp.
Dank voor je hulp.
Damnation - Bioscopen, Tijden & Tickets
Damnation in de bioscoop
Blijf in contact!
en abonneer je op onze nieuwsbrief.
en abonneer je op onze nieuwsbrief.
Synopsis distributeur
Grijzen en schaduwtinten verlenen deze existentiële film noir-parabel over wanhoop een bijna abstracte schoonheid te midden van regen, modder en huilende honden.
Bela Tarr maakte een ongrijpbare, melancholieke film over het naderende einde van het communisme. Grijzen en schaduwtinten verlenen deze existentiële film noir-parabel over wanhoop een bijna abstracte schoonheid te midden van regen, modder en huilende honden. Karrer leeft sinds zijn ontslag een teruggetrokken bestaan in een grauw industriestadje op het Hongaarse platteland; zijn avonden brengt hij door in de Titanic Bar: daar staart hij verliefd naar de zangeres, zonder resultaat. De vrouw is al getrouwd.
Zo zou de logline of pay-off kunnen luiden voor Béla Tarrs portret van een haveloze man in kommervolle omstandigheden aan de vooravond van de val van het communisme. Zou – want Tarr (Pécs, 1955) is niet een regisseur die zijn werk graag samenbalt in eenvoudige oneliners. Het verhaal speelt in zijn films een ondergeschikte rol, de beelden – in zwart-wit – doen het werk, soundtrack en muziek dragen zijn parabels over de mens als een bundel van existentiële wanhoop. Digitale 4K-restauratie.
Productiemaatschappij: Hungarian Film Institute
Bela Tarr maakte een ongrijpbare, melancholieke film over het naderende einde van het communisme. Grijzen en schaduwtinten verlenen deze existentiële film noir-parabel over wanhoop een bijna abstracte schoonheid te midden van regen, modder en huilende honden. Karrer leeft sinds zijn ontslag een teruggetrokken bestaan in een grauw industriestadje op het Hongaarse platteland; zijn avonden brengt hij door in de Titanic Bar: daar staart hij verliefd naar de zangeres, zonder resultaat. De vrouw is al getrouwd.
Zo zou de logline of pay-off kunnen luiden voor Béla Tarrs portret van een haveloze man in kommervolle omstandigheden aan de vooravond van de val van het communisme. Zou – want Tarr (Pécs, 1955) is niet een regisseur die zijn werk graag samenbalt in eenvoudige oneliners. Het verhaal speelt in zijn films een ondergeschikte rol, de beelden – in zwart-wit – doen het werk, soundtrack en muziek dragen zijn parabels over de mens als een bundel van existentiële wanhoop. Digitale 4K-restauratie.
Productiemaatschappij: Hungarian Film Institute
