A Labyrinth Of Time
Pitch
bijzonderheden
In 'A Labyrinth of Time' geven experts als Daniel Barenboim, Charles Rosen and Pierre Boulez hun visie over het werk van Carter. Het botsen van de Europese traditie en de Amerikaanse vernieuwing in de klassieke muziek ervaart Carter niet als een belemmering, maar als een inspiratiebron. Het respect dat hij over de hele wereld geniet is niet alleen van toepassing op zijn werk, maar ook op zijn grote toewijding aan de muziekcultuur. In december vorig jaar werd Elliott Carter 95 jaar. Ondanks zijn hoge leeftijd is deze meester in de moderne klassieke muziek nog altijd zeer actief in het creëren van nieuwe composities.
Frank Scheffer raakte in 1982 gefascineerd door de hoge kwaliteit van zijn muziek en filmde hem vanaf die tijd regelmatig. In de loop der tijd hebben Carter en Scheffer een bijzondere band opgebouwd. Scheffer ziet Carter als 'de laatste der Mohikanen', de laatste componist die een continuïteit vormt met Bach, Mozart, Beethoven en Mahler. En het betreft hier geen Europeaan, maar iemand die zijn leven lang in New York heeft gewoond. Het portret van Elliott Carter is tevens een portret van de ontwikkelingen in de 20e eeuw, zowel op het maatschappelijke vlak als op het gebied van de kunst. Naast fragmenten uit interviews met Carter gebruikt Scheffer op ingenieuze wijze archiefmateriaal.
Dank voor je hulp.
Aanloop
Filmmaker Frank Scheffer (1956, Venlo) studeerde in 1982 af aan de Nederlandse Film en Televisie Academie. Daarvoor bezocht hij de Academie voor Industriële Vormgeving in Eindhoven en volgde lessen experimentele films onder leiding van Frans Zwartjes. Scheffer is bekend om zijn eigenzinnige documentaires over de grote componisten van de twintigste eeuw als Pierre Boulez, John Cage en Karlheinz Stockhausen. Uniek aan zijn manier van werken is de transformatie van de structuur en het karakter van de muziek naar de structuur en de stijl van de film. Scheffer regisseerde ook De Natuurlijke Ruimte (1993), Conducting Mahler (1996), The Road (1998), In The Ocean (2001), Frank Zappa: Phase II - The Big Note (2002) en Mahler: Ich bin der Welt Abhanden Gekommen (2003).