Waardering 3.5/5

Finding Dory recensie

'Genoeg te genieten'

Finding Nemo uit 2003 wordt over het algemeen gezien als een van de beste films uit de stal van Pixar. Een vervolgfilm heeft dan vooral last van de standaard die Pixar zelf heeft gezet.

28-6-2016 Door: Quirijn Foeken

Dory met octopus Hank (c) Walt Disney

In Finding Nemo was Dory de aandoenlijke sidekick met het geheugenverlies. Zij is degene die er uiteindelijk voor zorgt dat Marlin leert om met minder angst in het leven te staan. Dit helpt hem uiteindelijk om Nemo te vinden.

Maar nu is Dory zelf aan de beurt: en daarmee maakt Pixar het zichzelf niet makkelijk. Kan een sidekick zelf een hele film dragen?

Finding Dory speelt zich af vlak na de gebeurtenissen van de eerste film. Dory krijgt flashbacks van haar leven voordat ze Marlin en Nemo leerde kennen. Ze had van jongs af aan al last van geheugenverlies en ze had twee ouders. Ondanks hun inspanningen raakte Dory toch haar ouders kwijt en nu, vele jaren later, gaat ze met hulp van Marlin en Nemo naar hen op zoek. Dat brengt hun naar het Marine Life Institute in Californië. Ergens daar zouden de ouders van Dory zich moeten bevinden.

Finding Dory volgt voor een groot gedeelte de lijn van de eerste film. Daarmee weet de film niet erg te verrassen. En omdat de film zich voornamelijk op dezelfde locatie afspeelt is er minder eye-candy zoals de enorme oceaan in Finding Demo. Toch is er genoeg te genieten. De nieuwe personages zijn leuke figuren die met hun dialogen voor de nodige lach zorgen. Zo is er Henk, een octopus met een kort lontje die Dory helpt zodat hij zelf naar een aquarium in Cleveland kan. En er is een walvishaai met slechte ogen en een witte dolfijn met een kapotte sonar die samen in het instituut zitten om te genezen.

En zoals meestal in Pixarfilms is er ook dit keer een wijze les te leren. Zoals Marlin in de eerste film om los te laten leert Dory ons dat een beperking ook een kracht kan zijn.

Extra bonus is de korte film Piper die vooraf aan de film wordt vertoond. In deze mooie animatie zien we hoe een snip zijn angst voor het water overwint. Erg mooi en mooie amuse voor het hoofdgerecht.