'Stijlvol, eigenzinnig, uniek'
Wat Jim Jarmusch vorig jaar lukte met Only Lovers Left Alive , lukt Ana Lily Amirpour nu met A Girl Walks Home Alone at Night. In het drukbevolkte vampiergenre heeft ze een film neergezet die stijlvol, eigenzinnig en uniek is.
20-5-2015 Door: Elise van Dam
'Stijlvol, eigenzinnig, uniek'
Dank voor je hulp.
Het is eigenlijk jammer hoezeer de film in de markt wordt gezet als Iraanse vampierfilm, want buiten het feit dat hij is gemaakt buiten Iran, zonder Iraans geld en met Iraniërs die vrijwel allen in Europa of Amerika wonen en werken, doet het af aan het tijd- en plaatsloze karakter ervan. A Girl Walks Home Alone at Night creëert een eigen universum, waarin talloze referenties naar vooral Amerikaanse populaire cultuur zich voortbewegen zonder besef van de realiteit waarnaar ze verwijzen.
Maar toegegeven, de Iraanse wortels zijn wel relevant. Amirpour toont de spagaat van Iran, een land dat in veel opzichten heel modern is, maar waarvan de hoogste leider de antiwesterse en conservatieve Ayatollah Khamenei is. Die tegenstelling vertaalt zich in de film. In die popreferenties, maar bijvoorbeeld ook in de vampier (Sheila Vand). Van de achterkant lijkt �het meisje� (haar naam leren we niet kennen) in een boerka gehuld te zijn, maar draait ze zich om dan blijkt ze een gestreept shirt te dragen waarmee ze niet zou misstaan in de straten van Parijs.
Hier zijn het de straten van het fictieve stadje Bad City die ze �s nachts afstruint, op zoek naar een prooi om haar tanden in te zetten. In het stadje woont ook Ashraf (Arash Marandi) met zijn vader (Marshall Manesh), een hero�nejunk die enkel buiten komt om op straat achter hoeren aan te lopen. Ashraf is met zijn spijkerbroek en witte T-shirt een soort Iraanse re�ncarnatie van James Dean en deelt met hem eenzelfde melancholische blik, eenzelfde onthechting van zijn omgeving.
Verkleed als Dracula staart hij dronken in een straatlantaarn als hij het meisje ontmoet. Ze zet hem op zijn skateboard en rijdt hem naar haar huis, waar ze Death van White Lies luisteren en zij haar hoofd tegen zijn borst legt. Het is een sensuele sc�ne, zoals de hele film zich beweegt tussen sensualiteit en seksualiteit. Want de film gaat over vrouwelijke seksualiteit, de angst ervoor en de daardoor onvermijdelijke onderdrukking ervan. Alleen de titel legt onze perceptie en vooroordelen daarin al bloot. Een meisje dat alleen over straat loopt kan niet anders dan slachtoffer zijn. Toch?
Bovenal is A Girl Walks Home Alone at Night een coole film. Cool zoals een Jean-Luc Godard film dat is. De prachtige zwart-wit fotografie van Lyle Vincent, de industriële decors met jaknikkers en goederentreinen en de sfeervolle muziek (opnieuw die samensmelting van Iraans en westers) sleuren ons het verdorven stadje in terwijl het slepende tempo ons langzaam loszingt van ons tijdsbesef. Want in het duister van de nacht houdt de tijd zich niet meer aan de wijzers van de klok, houdt de wereld zich niet meer aan de wetten der logica en laten liefde en onheil zich niet meer van elkaar onderscheiden.
en abonneer je op onze nieuwsbrief.