'Meesterlijk'
De laatste weken circuleerde er een grappig plaatje op internet waar de geschiedenis van Pixar uiteen wordt gezet. In 1995 vroegen ze zich af wat er gebeurt als speelgoed emoties heeft. In 2006 vroegen ze zich als auto's emoties hebben en anno 2015 vragen ze zich af wat er gebeurt als emoties emoties hebben. Een gebbetje natuurlijk, maar in Inside Out werkt het heel erg goed.
15-7-2015 Door: Quirijn Foeken
Joy (voice of Amy Poehler) and Sadness (voice of Phyllis Smith) catch a ride on the Train of Thought in Disney?Pixar's "Inside Out." Directed by Pete Docter (?Monsters, Inc.,? ?Up?), "Inside Out" open
Dank voor je hulp.
Inside Out laat zien hoe de emoties en hersenen van de 11-jarige Riley werken. Ze heeft vijf emoties die haar gevoelens leiden: Vreugde, Angst, Woede, Afkeer en Verdriet. Sinds ze een baby is, is Vreugde (of Joy in de Engelse versie) degene die het vaakst aan de knoppen zit. De andere emoties komen veel minder vaak aan de beurt en vooral Verdriet heeft niet zoveel te doen. Als Riley met haar familie verhuist naar San Francisco worstelen Riley, en dus haar vijf emoties met de nieuwe situatie waar ze in terecht komen.
In het internetplaatje staat er bij 2015 what if feelings had feelings. Het knappe van Inside Out is juist dat Pixar dat heel goed heeft uitgewerkt. Joy is niet zomaar een poppetje dat altijd vrolijk is: ze is een echt personage die een hele bandbreedte aan emoties kan voelen. Woede (Anger) is niet altijd woedend maar varieert van chagrijnig tot explosief. Zo hebben alle emoties hun eigen diepte. De gelaagdheid die Verdriet (Sadness) kent vormt dan ook de crux van de film. In de Engelstalige versie is dit personage ook nog eens meesterlijk ingesproken door Phyllis Smith, bekend van de Amerikaanse versie van The Office.
De wereld waarin de vijf emoties leven is het brein van Riley. Deze omgeving is schitterend en origineel weergegeven. Herinneringen worden opgeslagen in een soort bowlingballen die op hun beurt weer energie geven aan vijf eilanden die Riley's persoonlijkheid vormen. Verder komen we ook nog terecht in het lange termijn geheugen, de fantasie en het gebied waarin abstracte ideeën zich vormen. Dit alles is vormgegeven in een soort kleurrijke sprookjeswereld.
Wat deze film uiteindelijk zo goed maakt is dat het heel inzichtelijk maakt wat emoties met je kunnen doen. Riley's verhuizing zet haar wereld op zijn kop en ze weet niet hoe ze hier mee moet om gaan. We zien haar boos, neerslachtig en apathisch. Hoe deze gevoelens tot stand komen wordt duidelijk doordat je weet wie er in haar hoofd aan de knoppen zit. Aan het einde van de film besef je dan ook dat het belangrijkst dat je emoties in balans moeten zijn: je hoeft niet altijd vrolijk te zijn maar je moet ook je verdriet de ruimte geven. Als je ooit iemand in je omgeving hebt gekend die depressief is dan is het vaak lastig die persoon te begrijpen. Na het zien van Inside Out is dat opeens makkelijker. Inside Out is een slimme film die ook nog eens ontzettend leuk is. Maar het is ook meer: het is een les over hoe mensen functioneren.
en abonneer je op onze nieuwsbrief.