Waardering 4/5

Toni Erdmann recensie

'Verdient alle lof'

Dit jaar was tijdens het filmfestival van Cannes een groot deel van de journalisten het met elkaar eens: Toni Erdmann was de beste film van het festival. De film is nu dan in Nederland te zien.

8-11-2016 Door: Quirijn Foeken

Toni Erdmann recensie

Een film als Toni Erdmann laat zich niet makkelijk classificeren. De film is een komedie, maar gaat vooral over eenzaamheid. De film is droevig maar laat je vervolgens keihard lachen. Het is in ieder een film die de volle 2,5 uur weet te emotioneren, op vele vlakken.

In Toni Erdmann ontmoeten we Winfried, een gescheiden vader die het leuk vindt flauwe grappen uit te halen met zijn omgeving. Met vals gebit en raar accent houdt hij de postbode voor de gek, of schminkt hij zich voor een afscheidslied van een collega. Zijn dochter Ines is op eerste gezicht het tegenovergestelde. Zij woont en werkt in Roemenië: een harde tante die voornamelijk aan het bellen is voor haar werk. Winfried vermoedt en hij besluit haar als verrassing op te zoeken in Boekarest. Ines ziet hem liever komen dan gaan maar neemt hem toch mee naar haar werk en sociale verplichtingen. Het duurt niet lang of de bom barst en Winfried dient te vertrekken. Winfried keert echter terug als het typetje Toni Erdmann, een life-coach met een vals gebit en een vreselijke pruik. Om geen gezichtsverlies te lijden tegenover haar vrienden en collega's speelt ze het spelletje maar mee.

Ongeveer halverwege de film verschuift het perspectief van Winfried naar Ines zelf. We zien dat haar vader inderdaad gelijk heeft: ze is niet gelukkig. Ze werkt keihard maar lijkt nooit genoeg te kunnen doen in de mannenwereld waarin ze zich begeeft. Haar relatie met een collega lijkt niet verder te gaan dan lichamelijk.

De poging van Winfried om zijn dochter op te vrolijken is allereerst zeer geestig omdat het zo beschamend is. Toch weet je dat hij het vanuit een goed hart doet. Hij weet echter geen andere manier op dichter bij zijn dochter te komen. Daarmee ligt de verhouding tussen de humor en de ontroering altijd in het voordeel van dat laatste.

Toni Erdmann is een unieke film die inderdaad de lof verdient die het gekregen heeft. Een sterke prestatie van regisseur Maren Ade en hoofdrolspelers Peter Simonischek en Sandra Hüller.