TheReview: Well en The Trotsky op het IFFR

Het Internationale Film Festival Rotterdam is in volle gang. Onze verslaggever zag de films "The Well" en The Trotsky. Hij schreef de volgende recensies.

3-2-2010 Door: Bioscoopagenda

The Well

‘The Well’ van Umesh Kulkarni maakte op het IFFR haar Europese schermdebuut. De film is gedraaid in het Marathi, de lokale taal van een van de grootste deelstaten van India en tevens de tegenhanger van de vele malen grotere Bollywood-filmindustrie.
Het verhaal van de viertienjarige Sameer speelt zich voornamelijk af op het ruime bemeten platteland. Te midden van het familieleven zien we Nachiket zijn levenswijsheden overdraagt op zijn leergierige maar onzekere jongere neef Sameer. De jongens zijn regelmatig te vinden in ‘the well’ vlakbij het huis. Sameer is een begenadig zwemmer en dat Nachiket drijvers nodig heeft in het water deert hem niet.
Plotseling verandert het leven van Sameer als zijn vriend Nachiket verdrinkt in de put waar zij zo graag samen in zwommen. Sameer wordt nu geconfronteerd met de levensvragen die hij nu zonder Nachiket moet beantwoorden.

Het (Hindoestaans-)filosofische karakter van de film licht er wellicht wat te dik bovenop. De uitspraken van Nachiket zijn te geforceerd filosofisch en missen aankleding. De schets van de familieperikelen luchtig en mooi, maar de verhaallijn van Sameer is te beperkt waardoor de film langdradig wordt. Overigens een aanrader als je wel een film uit India wilt zien, maar geen ‘musical’ uit Bollywood.

The Trotsky

The Trotsky vertelt op een komische wijze het verhaal van de Canadese reïncarnatie van Leon Trotski. De film staat bol met de vergelijkingen naar een van de belangrijke gezichten van de Russische Revolutie. Leon Bronstein is kostschoolganger en groeit op in een rijk Joods gezin. Zijn vader is werkgever en eigenaar van een kledingfabriek, maar in Leon’s ogen vooral landeigenaar en fascist. Na de opstand die hij organiseerde in de fabriek wordt Bronstein ‘verbannen’ naar een openbare school. Hier poogt hij zijn idealen eveneens van de grond te krijgen en actie te voeren tegen het schoolbestuur, maar hij vindt hier maar weinig weerklank in bij zijn medeleerlingen.
Bronstein is ondanks zijn sullige overkomen erg overtuigt van zijn reïncarnatie en houdt bijvoorbeeld een lijst bij met doelen die voortkomen uit de levensloop van Trotski. Dit leidt tot hilarische voorvallen waardoor, toeval of niet, de lijst steeds verder afgevinkt wordt.

Ondanks dat deze film nog niet opgepikt is door de Noord-Amerikaanse commerciële filmindustrie en ook niet echt in het ‘Art-house’ genre past, kan dit absoluut een populaire film worden voor een groot publiek.