Recensie The Big Sick

The Big Sick vertelt het ware verhaal van hoe Kumail Nanjiani zijn vrouw ontmoette. Hij schreef het verhaal samen met zijn vrouw en speelt zichzelf in deze fijne romcom.

2-8-2017 Door: Quirijn Foeken

Kumail Nanjiani is een stand-up comedian die zijn inkomen bijvult met werk als Uber-chauffeur. Zijn Pakistaanse ouders zien liever dat hij rechten gaat studeren en met een Pakistaanse moslima trouwt. Zijn ouders nodigen dan ook iedere week een meisje uit om kennis te maken met Kumail. Kumail moet hier echter niets van weten. Hij heeft net Emily (Zoe Kazan) ontmoet en is verliefd.

De relatie met Emily lijkt perfect te zijn: de twee hebben een uitstekende chemie. Kumail kan Emily echter niet mee naar huis nemen: als zijn ouders erachter komen dat hij niet met een moslima zou trouwen wordt onterft. Als Emily hierachter komt strand de relatie.

Kumail Nanjiani in the Big Sick (c) the Searchers

Een paar weken later wordt Kumail beld: Emily ligt in het ziekenhuis. Als hij daar aankomt wordt Emily in een kunstmatige coma gehouden. Dan ontmoet hij Emily's ouders, gespeeld door Holly Hunter en Ray Romano. Vanaf dat moment (we zijn al 40 minuten onderweg) neemt de film een interessante wending. Het is de eerste keer dat Kumail Emily's ouders ontmoet en de omstandigheden zijn op zijn zachts gezegd ongemakkelijk. De onderlinge verhoudingen tussen de drie leven echter een zeer vermakelijk, levensecht en mooi verhaal op. Ondanks dat Emily's leven in gevaar is, blijft de film zowel grappig als ontroerend. Dat komt voornamelijk door de uitstekend gecaste Ray Romano en Holly Hunter. Ray Romano is een wat meegaand suffig type terwijl Holly Hunter een strijdbare moeder is.

The Big Sick is geproduceerd door Judd Apatow en de film heeft dan ook die typische Apatow-saus: een ietwat onvolwassen personage moet belangrijke levenskeuzes maken omdat de situatie dat van hem vraagt. De film is dan ook vergelijkbaar met Knocked Up en Trainwreck. Toch heeft The Big Sick zijn eigen smaak: de film gebruikt cultuurverschillen tussen de Pakistaanse moslims en Amerikanen om te vertellen dat moslims ook maar gewoon mensen zijn. Daarbij vervallen de Pakistaanse personages absoluut niet in stereotypen (dus geen Apu van de Simpsons). De film heeft wel last van een paar typische Apatow-probleempjes: de film is aan de lange kant, kent wel erg veel subplotjes en Kumail's personage is vaak niet meer dan een simpele goedzak.

Toch is The Big Sick een ideale date-movie. Een leuke romcom met een goede dosis ontroering.