Recensie Murder on the Orient Express

Branagh als speurneus Poirot in klassiek moordmysterie

Misdaadschrijfster Agatha Christie schreef vele boeken, maar de meest populaire titel is en blijft Murder on the Orient Express. Niet voor niets werd het al een aantal keer eerder vertaald naar film en tv. Dit keer is het aan Kenneth Branagh.

9-11-2017 Door: Michelle Iwema

Kenneth Branagh als Hercule Poirot in 'Murder on the Orient Express'. © 2017 Twentieth Century Fox Film Corp.

Branagh mag deze whodunnit nieuw leven in blazen als regisseur en door zelf in de huid te kruipen van de beroemde detective.

Deze Poirot is met vakantie op de Orient Express, een luxe trein vol rijke passagiers. Maar dan wordt er iemand vermoord en lijkt iedereen een alibi te hebben. Maar Hercule Poirot is niet voor niets de beste detective ter wereld. Als iemand de waarheid boven tafel zal weten te krijgen, is hij het wel.

Branagh weet de beknopte ruimte waarbinnen hij moet filmen prachtig te benutten. Net als de trein beweegt de camera met vaart en wordt er dicht op de personages gefilmd, iets dat het gevoel van claustrofobie vergroot.

De moord wordt van boven gefilmd, eveneens een interessante manier voor de kijker om de kleine ruimtes gade te slaan. Alles is tot in de puntjes gestileerd, van de aankleding van de set tot de kostuums tot het contrast van de warme kleuren in de trein en de blauwige koele kleuren van de scènes waar je de trein door het landschap ziet razen.

Impossant

Branagh en cameraman Haris Zambarloukos filmden op locatie in 65 mm Panavision, iets dat bijdraagt aan het levensechte gevoel dat de film je geeft als kijker. Elke keer als ze naar buiten gaan, wil je zelf eigenlijk ook je jas weer aandoen zo echt zijn de weersomstandigheden in beeld gebracht.

Niet alleen de sets en aankleding zien er mooi uit, ook de Poirot van Branagh oogt imposant tot aan de krul van zijn snor aan toe. Je bent misschien zo gewend aan de acteur David Suchet als Poirot vanwege de eindeloze herhalingen van de serie op tv, dat het even wennen is aan deze nieuwe versie van de inspecteur. Branagh zet hem iets romantischer neer, maar is overtuigend in zijn rol en zijn personage heeft dan ook de meeste diepgang.

De andere personages zijn echter eigenlijk niet meer dan typetjes, die telkens heel even aan bod komen. Om die interessant te maken, is er een enorme sterrencast verzameld van Daisy Ridley, Michelle Pfeiffer tot Johnny Depp aan toe. Dat er weinig ruimte is voor die personages om zich te ontwikkelen, maakt eigenlijk niet uit. Het gaat erom dat het allemaal mooi oogt en je als kijker inpakt, en daarin slaagt Branagh heel goed.

Herkenbaar

De manier waarop het plot zich ontvouwt, had misschien allemaal wat spannender gedaan mogen worden. Er zitten veel warrige flashbacks in, die niet hadden gehoeven. Het is duidelijk dat ze zo trouw mogelijk proberen te blijven aan het boek, maar het komt de kwaliteit niet ten goede.

Aan het einde van de film krijgt Poirot te horen dat er een andere zaak is die op hem wacht. Dit keer moet hij naar de Nijl afreizen voor een moord. Voor de Christie- liefhebbers erg herkenbaar, aangezien het op een na bekendste boek van haar de titel Murder on the Nile heeft. Wellicht dat Branagh dus binnenkort opnieuw in de huid kruipt van de detective.