Waardering 3/5

Lo and Behold recensie

'Fragmentarische docu stelt niet teleur'

In Lo and Behold, Reveries of the Connected World maakt Werner Herzog een documentaire over het internet, volgens Herzog één van de grootste revoluties in de geschiedenis van de mensheid. En dat levert een opmerkelijke film op.

14-9-2016 Door: Quirijn Foeken

Lo and Behold recensie

Als Werner Herzog de universiteit binnenstapt waar het internet is ontstaan krijg je een ander beeld dan jij of ik met een camera een gebouw binnenstapt. Herzog voorziet de scene van een voice-over met zijn kenmerkende Duitse accent: “Today, no one of the students is aware that this is ground zero of one of the biggest revolutions we as humans are experiencing.”. Op de achtergrond klinken de openingsklanken van Das Rheingold van Richard Wagner. Als kijker weet je: dit gaat ergens over.

Met deze sterke opening spreekt Herzog zijn waardering en verwondering uit voor het internet, wat hij vervolgens bespreekt in tien verschillende hoofdstukken. In het eerste hoofdstuk, The Early Days, zien we de pioniers aan het woord die op dat moment ook niet konden weten waar de uitvinding van het internet allemaal toe zou leiden.

Algauw benoemt Herzog in andere hoofdstukken de schaduwzijde van het internet. Zo zien we een gezin dat via het internet vreselijke berichten binnenkreeg nadat hun dochter in auto-ongeluk was overleden en de foto's van haar lichaam waren uitgelekt. Ook zien we een groep moderne kluizenaars die niet tegen de straling van mobiele telefoons kunnen en leven op een plek waar dergelijke straling niet mogelijk is.

Door de film op te delen in maar liefst tien delen schiet Herzog zichzelf enigszins in de voet. Net als het interessant gaat worden zijn we al weer toe aan een nieuw hoofdstuk. Je had makkelijk een hele film kunnen maken over een gameverslaafde jongen, of over de beroemde hacker Kevin Mitnick. Door de fragmentarische opbouw hunker je steeds naar meer, maar krijg je minder. Deze film had wellicht beter gewerkt als een tiendelige TV-serie, of door er minder hoofdstukken in te stoppen.

Maar toch stelt de film uiteindelijk niet teleur. Werner Herzog stelt namelijk de juiste doch voor de hand liggende filosofische vragen. Wat gebeurt er als het internet uitvalt? Zijn we als mensheid dan gedoemd? Kan een robotvoetbalteam uiteindelijk winnen van Brazilië? Droomt het internet over zichzelf? Heeft het internet een bewustzijn? Die laatste vraag wordt overigens mooi beantwoord door een wetenschapper die stelt dat het internet er voor zou kunnen kiezen zijn bewustzijn niet te openbaren.

Over vijftig jaar zullen we de antwoorden op deze vragen waarschijnlijk weten, en weer andere vragen stellen.