compleet & ongebonden sinds 1995
WEEK 47 21-11 t/m 27-11
Film van de week!
MENU
Home > Filmnieuws > Interview Odessa Young - The Daughter
Interview

Interview Odessa Young - The Daughter

'Ik ben er helemaal klaar voor'

Odessa Young laat met haar rol in het drama The Daughter zien dat ze zich mag rekenen tot een van de grootste Australische acteertalenten. Wij spraken de actrice in Toronto tijdens het filmfestival over haar rol als Hedvig tegenover onder meer Sam Neill en de roem die door deze rol zou kunnen volgen.

Delen op facebook
Interview Odessa Young - The Daughter

Interview Odessa Young - The Daughter

We hebben na 25 jaar helaas je hulp nodig!

Dank voor je hulp.

BiosAgenda: Hoe kreeg je deze rol?

Odessa Young (OY): '"Simon Stone hield een script workshop voordat hij begon met casten. Daar deed ik aan mee. Toen ik het script las, vond ik het meteen geweldig. Het viel me op hoe goed het in elkaar stak en hoe mooi het was geschreven. Ik dacht toen niet eens aan het spelen van de rol van Hedvig. Ik ging er vanuit dat ze te jong was voor mij om te spelen, dus het leek mij niet eens een optie. Maar toen vroeg Simon mij of ik auditie wilde doen. We werkten er daarna samen aan om dit personage in mij te vinden. Dat ging niet zo makkelijk, omdat ik zo anders ben dan Hedvig. Ik had ook nog nooit een rol gespeeld waar ik me zo voor moest veranderen en transformeren in een compleet ander personage. Het duurde even voordat ik daar was, maar op een gegeven kwam die klik en lukte het.'

BiosAgenda: Kies je voor zo een transformatie voor de method methode, of laat je het personage tussen takes weer los?

OY: 'Omdat deze rol op emotioneel vlak zoveel van me eiste, kon ik niet naar huis gaan en het personage vasthouden. Dan zou ik gek zijn geworden. Het was belangrijk voor me om los te koppelen en tijd voor mezelf te maken. Dan kon ik me weer opladen om Hedvig te spelen.'

BiosAgenda: Er zitten heftige scènes in de film. Hoe bereidde je je daarop voor?

OY: 'Simon zorgde dat we voor zo een scène even tijd met zijn tweetjes hadden. Zo konden we in de juiste stemming komen. We namen de scène een paar keer samen door en pepten ons op voor wat er zou gebeuren. Simon zei dat hij het meer beschouwde als het filmen van een documentaire omdat we het repeteren tot een minimum beperkten. Zelfs hoe er gefilmd zou worden, namen we niet door. Wij als acteurs lieten ons gaan in het moment dat we creëerden en de camera registreerde dat slechts. In tegenstelling tot een film waarbij je alles tot in de details van te voren doorneemt, had dit een veel hoger improvisatiegehalte.'

BiosAgenda: Vind je dat een fijne manier van werken?

OY: 'Het heeft zijn voor- en nadelen. Bij de film die ik ervoor maakte, hadden wij als acteurs veel inbreng in onze rol en werd tot in de puntjes doorgenomen wat we zouden gaan doen. Dat werkte ook. Simon had zelf al een sterke visie voor de personages van deze film, waardoor er minder ruimte was om dat zelf te creëren. Maar beide manieren werken, alleen zijn ze anders. Ik heb nog niet de ervaring binnen het vak om te weten welke mij het beste ligt. Ik voelde wel dat Simon uit alle acteurs op de set een geweldige acteerprestatie wist te halen en dat kwam door zijn manier van werken.'

BiosAgenda: Heb je veel geleerd van het werken met acteurs als "Miranda Otto" en "Sam Neill"?

OY: 'Absoluut, juist om met zulke creatieve mensen te mogen werken, leer ik als actrice ook meer. Je trekt je op aan het niveau van anderen. Met deze mensen samenwerken vormde al een acteerworkshop voor mij op zich.'

BiosAgenda: Kan je een voorbeeld geven?

OY: 'Alleen al om te zien hoe Miranda zich inleeft om in haar rol te komen en het proces dat ze doormaakt om dat te doen, vond ik prachtig om mee te maken. En Sam Neill was een geweldige tegenspeler, iemand die in het moment zit waardoor jij dat ook doet.'

BiosAgenda: Wat leerde je over jezelf tijdens deze shoot?

OY: 'Ik denk dat ik van elke rol wel iets leer. Omdat je probeert een personage leven in te blazen, iemand te begrijpen die ver van je afstaat, neem je altijd iets mee. Ik denk een begrip voor mensen die anders zijn dan jijzelf. Hedvig is in elk opzicht anders dan ik, maar ik leerde wel haar te begrijpen.'

BiosAgenda: Je bent al sinds je dertiende bezig. Hoe combineerde je acteren en school?

OY: 'Dat was moeilijk, heel moeilijk. Gelukkig werkte ik vooral in de minder drukke perioden van het jaar. Toen ik The Daughter filmde zat ik in jaar elf en dat is in Australië het voorlaatste jaar van de middelbare school. Dat was dus net voor alles heel hectisch werd op school [vanwege de eindexamens]. Ik kon het bijbenen maar dit jaar besloot ik te stoppen met school en me volledig op het acteren te richten. Ik deed het niet meer zo goed, omdat mijn gedachten elders waren. Ik was niet meer toegewijd aan school. Ik moest een beslissing maken en besloot één ding goed te doen in plaats van twee dingen half. Ik moest me richten op òf audities òf examens. Ik koos voor het acteren.'

BiosAgenda: Hoe voelt het om met The Daughter ineens bekend te kunnen worden?

OY: 'Het is interessant want ik probeer daar niet aan te denken. Dat idee is zo overweldigend. Ik probeer alleen te denken aan de film en hoe we er samen zo hard aan hebben gewerkt. Niet aan wat deze voor mij persoonlijk zal betekenen. Ik denk dat ik gek zou worden om daaraan te denken. Ik ben zo voorbereid als ik kan zijn. Ik voel me nog steeds als een doorsnee tiener, die een enorme kans kreeg. Ik zie het als werk, maar het andere deel van de baan zoals de pers te woord staan en hoe je een film moet promoten staat verder van me af en moet ik nog aan wennen. Maar hoewel ik nu veel van huis ben en dit soort dingen doe, is het daarna ook weer fijn om thuis te zijn en weer terug te vallen in de normale dynamiek met mijn familie en vrienden. Ik heb altijd een fijne groep vrienden gehad, die me niet anders zouden gaan behandelen.'

BiosAgenda: Welke actrices zie jij als een rolmodel voor het pad dat je met je carrière wil bewandelen?

OY: 'Dat wordt me vaak gevraagd, maar dat verandert continu. Mijn persoonlijke rolmodellen zijn niet alleen acteurs. Ik kijk op tegen iedereen die creatief is met een sterk individualisme. Niet zozeer een persoon in het bijzonder, meer de manier waarop ze in het leven staan.'

BiosAgenda: Voor The Daughter ga je de wereld over vol rode lopers en interviews, denk je dat je hieraan kan wennen?

OY: 'Oh ja zeker weten! Ik ben er helemaal klaar voor en kijk ernaar uit wat er allemaal op mijn pad zal komen.'

Blijf in contact!

en abonneer je op onze nieuwsbrief.