compleet & ongebonden sinds 1995
WEEK 47 21-11 t/m 27-11
Film van de week!
MENU
Home > Filmnieuws > Interview met de regisseur van Escobar
Eye witness report

Interview met de regisseur van Escobar

Een liefdesverhaal met een lompe drugsbaas

De beruchte Colombiaanse drugsbaas Pablo Escobar komt in veel series en films voor, waaronder de razendpopulaire hitserie 'Narcos'. Nu is er ook Escobar, met Javier Bardem en "Penelope Cruz". BiosAgenda.nl sprak de Spaanse regisseur Fernando León de Aranoa over zijn film.

Delen op facebook
{Loving Pablo) Escobar © 2018 DFW/BiosAgenda.nl

{Loving Pablo) Escobar © 2018 DFW/BiosAgenda.nl

We hebben na 25 jaar helaas je hulp nodig!

Dank voor je hulp.

"Fernando Léon de Aranoa" regisseerde eerder A Perfect Day (2015), Los Lunes al Sol (2002) en Barrio (1998). We vroegen hem waarom hij deze film toch wilde maken terwijl er onlangs al twee succesvolle series over het personage verschenen (Behalve 'Narcos' ook 'Pablo Escobar: El Patrón del Mal').

León de Aranoa (LdA): Vanaf het moment dat we begonnen aan dit project, begon ik me in te lezen en ontdekte ik hoe groot het personage Escobar is. Ik voelde meteen aan dat het een ‘larger than life story’ zou worden die alleen goed tot zijn recht zou komen op het witte doek.

Toen we hoorden dat er een Colombiaanse serie en een Netflix-serie zouden komen wisten we wel dat we ons op parallelle wegen begaven. Al dat geweld al die gebeurtenissen in zijn tijd geven ruimte voor heel veel verhalen. Natuurlijk verwachtte ik overlap, maar het onderwerp is zo rijk dat iedereen een interessante invalshoek kan vinden. Het is zo’n complex verhaal en ook zo onwaarschijnlijk! Terwijl het maar enkele jaren geleden allemaal gebeurde...



BiosAgenda (BA): Waarom heeft u voor het verfilmen van het boek ‘Loving Pablo, Hating Escobar’ van de journaliste Virgina Vallejo gekozen?
LdA:Ik wilde Pablo Escobars verhaal vertellen vanuit het perspectief van Virginia Vallejo. Een vrouw vertelt het verhaal over een gewelddadige mannenwereld. In die tijd, de jaren '80, was Vallejo een heel bijzonder persoon, die naam had gemaakt als journalist. Ze was sterk maatschappelijk geëngageerd, maar had ook een sterrenstatus. Bovendien had ze een relatie met Pablo Escobar.

BA: In hoeverre lijkt de film op het boek?
LdA: Het is geen letterlijke adaptatie. Als ik dat had gedaan dan zou de film alleen haar kant van het verhaal laten zien en vooral hun relatie. Voor mij zou de film altijd over meer moeten gaan. Wat bijzonder is, is dat je juist in de intieme momenten met Virginia merkt hoe lomp Pablo Escobar is, meer nog dan tijdens aanslagen en schietpartijen. Tijdens die intieme momenten vang je een glimp op van de echte Pablo Escobar.



BA: Waarin is deze film anders dan de series?
LdA: Geen idee, ik heb de series nog niet gezien om ze te kunnen vergelijken. Hier en daar heb ik wel al wat commentaar gehoord. Sommige mensen vragen naar mijn morele boodschap, de moraal in mijn film. Maar ik zie het niet als een taak van een verhalenverteller om een moreel oordeel te vellen. Je probeert het verhaal te vertellen hoe het op jou overkomt, met alle gruwelijke feiten, met zoveel mogelijk eerlijkheid. Als je het verhaal eerlijk vertelt, ontstaat er vanzelf een realistisch beeld van Pablo Escobar, zonder dat je hem per se in de beklaagdenbank moet laten plaatsnemen.

In elke film die ik maak probeer ik de zaken te vertellen zoals ze waren, of hoe ik denk dat ze waren. Hierdoor begrijp je misschien iets meer van Pablo's misdaden. Die zijn overal al uitgebreid beschreven, dus het is niet mijn taak die opnieuw te ontdekken.

Ik ben vooral geïnteresseerd in films die gebaseerd zijn op sterke personages. Ik ben meer een portretschilder dan een landschapsschilder. Het publiek identificeert zich aan de hand van de personages, dat is het vervoermiddel.

BA: Hoe was het om een film te maken over echt bestaande mensen?
LdA: Je hebt wat vrijheid, maar wel beperkt. Dat maakte deze film wel anders voor mij. In dit geval was het verhaal zelf wat mij aantrok. Ik wilde ook eens aan een echt bestaande personage werken, met uitmuntende acteurs en daar een psychologie uit fabriceren.

Het verhaal van Pablo Escobar heeft het buitenlands beleid van veel landen beïnvloed, zoals die van de VS. Het verhaal heeft een enorme reikwijdte: van de sloppenwijken, via de school van de huurmoordenaars op motoren in Medellin, tot aan de paleizen van presidenten, tot zelfs het Witte Huis aan toe.



BA: De film heeft een Spaanstalige cast, maar is Engelstalig. Hoe ging dat?
LdA: Zeer gecompliceerd. Maar het feit dat ik eerder met Javier Bardem heb gewerkt, maakte de zaken makkelijker. We begrepen elkaar snel. De afspraak was om iedereen Engels te laten spreken met een Colombiaans accent om de muzikaliteit van het Colombiaans te behouden. Alle acteurs zijn Colombiaans behalve de eerder genoemde Spanjaarden en de personage van acteur Peter Sarsgaard.

Maar wat ik vooral belangrijk vond om vast te houden, was om in Colombia zelf te filmen. Dat kan eigenlijk nergens anders. De werkelijkheid van het land, kwamen vanzelf de film binnen. De camera’s legden het vast omdat zij daadwerkelijk daar waren.

BA: Hoe reageren de Colombianen eigenlijk op iemand die weer een verhaal over Pablo Escobar komt filmen?
LdA: Nou, ik kan alleen spreken over mijn ervaring met de crew. De helft van de crew was Colombiaans en hun werk was uitstekend. Eén van de crew-leden was een historicus en voor elke scène bracht ze mee allerlei documenten en links naar anderen en heel veel foto’s. Waardoor elke twijfel tijdens de opnames meteen opgelost konden worden. Dus denk aan vraagtekens bij kleding, kunst, enzovoort.

Het was een voorrecht om met de Colombiaanse acteurs te werken. Hun enthousiasme en de gretigheid waarmee zij zich hun personages eigen maakten. Ze spelen zo natuurlijk, dat het vaak lijkt alsof zij het verhaal zelf hebben meegemaakt.

BA: Was het gevaarlijk om in Colombia te filmen?
LdA: Nee, absoluut niet. We hebben veel opnames gemaakt rondom Colombia, heel veel in Medellin. Op enkele plekken was het wel iets gevaarlijker te filmen, zoals in een sloppenwijk. Maar in bepaalde wijken in Madrid is het even lastig om te filmen. Ik heb angstige momenten beleefd in Madrid, maar niet Colombia.

BA: Hoe reageerde Virginia Vallejo, de journaliste?
LdA: Nou, volgens mij heeft ze de film nog niet gezien. De film gaat in juni in première in de VS. Over een week ga ik voor de première naar de VS, dus dat wordt spannend!

Noot redactie: Na de aftiteling van het video-interview volgt er een nieuwe rubriek 'Backstory' genaamd. Ditmaal als thema 'Pablo Escobar verfilmd'.

Blijf in contact!

en abonneer je op onze nieuwsbrief.