Waardering 2.5/5

Inferno recensie

'Degelijke film op basis van zwak bronmateriaal'

Dan Brown brak in 2003 wereldwijd door met zijn roman The Da Vinci Code. Een verfilming werd al snel gemaakt en ook de opvolgende boeken werden verfilmd. Deze week komt de derde film uit: Inferno.

11-10-2016 Door: Quirijn Foeken

Tom Hanks and Felicity Jones star in Columbia PIctures' "Inferno.", (c) 2016 CTMG, Inc. All rights reserved.

Inferno is echter niet het derde boek rondom Robert Langdon maar het vierde. Het derde boek, The Lost Symbol, is uiteindelijk niet verfilmd. Waarschijnlijk maar beter ook, want dat boek was vrij beroerd.

'Je praat teveel', zegt het personage van Sidse Babett Knudsen tegen Robert Langdon (Tom Hanks). Degene die Inferno hebben gelezen weten dat ze gelijk heeft. Laat het maar aan Robert Langdon over om tijdens een razendsnelle achtervolging in een speedboot te vertellen over Venetiaanse waterspuwers of over geheime boodschappen in het werk van Dante. Op elke pagina van het boek staat wel een zin die begint met 'Robert legde uit dat [heel stuk over middeleeuwse kunst hier]'.

Gelukkig is Tom Hanks in de verfilming wat minder spraakzaam. Sterker nog, hij is niet helemaal in zijn element. Hij wordt wakker in een ziekenhuis in Florence en is een deel van zijn geheugen kwijt. Dokter Sienna Brooks (Felicity Jones) legt hem uit dat hij in het ziekenhuis is terecht gekomen nadat hij beschoten is. Al snel daarna komt er een Italiaanse politieagente aan die op de twee begint te schieten. Sienna en Robert ontvluchtten het ziekenhuis en moeten erachter zien te komen wat er aan de hand is. Al snel blijkt dat miljardair Bertrand Zobrist het probleem van overbevolking wil verhelpen door een virus los te laten in de wereld dat de helft van de mensheid zal doden. Robert moet erachter komen wat er de laatste dagen precies met hem is gebeurd, zijn belagers ontwijken en het virus zien te vinden. En het zou geen Dan Brown verfilming zijn als dit niet via allerlei kunstwerken, symbolen, geheime codes en geheimzinnige organisaties dient te gebeuren.

Het aparte van Dan Brown's boeken en de verfilmingen ervan is dat ondanks dat ze vol zitten met toeval, onwaarschijnlijkheden en talloze deus ex machinas je toch geboeid blijft lezen en kijken. Je wilt toch dat de code wordt gekraakt, de wereld wordt gered, de organisatie ontmaskerd. In dit geval komt daar ook nog eens de klok bij kijken. Langdon heeft maar beperkt de tijd om het virus te vinden.

Toch kan je niet ontkomen aan het feit dat er wel heel veel ongeloofwaardige dingen in Inferno zitten. Je kan mij niet vertellen dat de Wereldgezondheidsorganisatie zijn eigen SWAT team heeft. Of de autoriteit heeft om een vliegtuig tegen te houden. Ook is het wel heel toevallig dat als Robert Langdon gelijk herkend wordt als hij twee minuten in een enorm museum staat. Ook zijn de plot twists in deze film niet alleen onwaarschijnlijk, maar ook teleurstellend. Want natuurlijk is er iemand niet wie hij of zij zegt dat hij is. Of toch wel!

Inferno is een kunstig gemaakte film, die jammer genoeg moet leunen op niet al te sterk bronmateriaal. Ook Tom Hanks, toch al jaren goed voor sterke rollen, lijkt niet helemaal op zijn gemak: hij krijgt simpelweg niet de kans om te schitteren.

Je kan je niet echt een buil vallen aan Inferno, maar in de drukke oktobermaand heb je in de bioscoop simpelweg betere keus.