compleet & ongebonden sinds 1995
WEEK 47 21-11 t/m 27-11
Film van de week!
MENU
Home > Filmnieuws > Everything Everywhere All at Once
Filmrecensie
*1/2000
Waardering 1.5/5

Everything Everywhere All at Once

Door drukte waren we net te laat met het publiceren van de recensie van Everything Everywhere All at Once, maar we moesten ook goed over denken, want er gebeurde iets bijzonders tijdens het kijken. De film draait weer in de bioscoop, daarom alsnog.

Delen op facebook
We hebben na 25 jaar helaas je hulp nodig!

Dank voor je hulp.

Het is gebeurd, al had ik nooit verwacht dat het zou gaan gebeuren en alles gebeurde tegelijk. Ik heb na mijn ervaring van de zingende poppen van Annette mij eerst ingelezen voordat ik naar deze film in een kleinere zaal in Utrecht ging. Zoals de titel Everything Everywhere All at Once (2022) voorspelde kwam er een overvloed aan gebeurtenissen tegelijkertijd.

Het genre was niet echt definieerbaar; was het komedie of science fiction? Het begon komisch, in een Aziatische huiskamer, van een moeder, die veel aan haar hoofd heeft. Voor mij zijn Aziatische films best wel nieuw, dus ik was heel benieuwd. Ik hoopte op wat Koreaanse invloeden maar had als voorkeur dat vechtsporten mij bespaard zouden blijven. "Kill Bill 1" en 2 zijn mijn minder-favoriete Tarantino Films.



Daar gingen we; een wasserette, een lesbische dochter die als Elvis verkleed was, een kwijlende opa en veel geldzorgen. Een opdracht om bubblegum onder een tafel vandaan te halen en te herkauwen, een deur dat een portaal bleek, niet één maar meerdere dimensies. Ik vond het veelbelovend, maar na een tijd bleek alles en overal wel erg veel. Monsters, hersenen, bloed en toen in een trappenhuis opeens: karate.

Everything Everywhere All at Once

Everything Everywhere All at Once



Dat is toen het gebeurde; ik heb de film voortijdig verlaten. Het was de eerste keer in mijn leven. Ik ben in slow motion opgestaan en liep langs de andere stoelen, kijkers moesten opstaan, het donker maakte het nog ongemakkelijker, de zware deur kreeg ik eerst niet open. Het drankje na de film smaakte veel minder goed dan de honderden keren ervoor en ik kon er niet eens over schrijven.

Ik wachtte op een goedmaker. In een bioscoop buiten de stad waar ik met mijn vriendin de enige was, de stoelen nog nieuw, het scherm levensgroot, het geluid surround, de camerabeelden subliem en de cast getypeerd, heb ik genoten van het zielige levensverhaal van Elvis. Elvis heeft ook aan karate gedaan, maar daar was in de film gelukkig niets van te zien.

Blijf in contact!

en abonneer je op onze nieuwsbrief.