Waardering 4/5

'Uitstekend kernconcept'

The One I Love is een Amerikaanse film met een bijzonder idee. Onze correspondent Glenn Dunks zag de film en was onder de indruk.

7-7-2015 Door: Glenn Dunks

'Uitstekend kernconcept'

In de wereld van de grote Amerikaanse blockbusters spelen filmmakers een spel waar ze elkaar proberen af te troeven door miljoenen uit te geven aan special effects, stunts, explosies en chaos. Echter, in de wereld van de onafhankelijke films proberen filmmakers de creatieve strijd te winnen door het meest origineel te zijn, met de meest gekke en hersenkrakende ideeën. Hier vinden we de meest interessante films met films als It Follows en Boyhood die de narratieve slimmigheden die internationale interesse opwekken. Met The One I Love laat regisseur Charlie McDowell een bijzonder verhaal zien.

Net als Eternal Sunshine of the Spotless Mind geeft deze film met zijn mix van science-fiction en een romantisch drama een mooie reis van een falende relatie weer. Deze reis krijgt extra energie door een sterk concept wat er voor zorgt dat de personages onderzoeken wat er mis is gegaan in hun relatie. Het koppel bestaat uit Ethan (Mark Duplass) en Sophie (Elisabeth Moss) die door een relatietherapeut (Ted Danson) naar een hutje op de hei worden gestuurd om elkaar opnieuw te leren kennen. Eenmaal daar aangekomen ontdekken ze iets wat alleen kan worden omschreven als een portaal. Een deur naar een andere wereld die precies lijkt op de onze waar ze kennis maken met de ideale versie van de ander. Hiermee worden ze geconfronteerd met de demonen van hun relatie.

Als kernconcept is dit uitstekend. De situatie wordt niet precies uitgelegd maar dankzij de grappige en complexe sfeer rond de film is er ook geen tijd om afgeleid te worden door de ambigue details. Het kernconcept biedt een startpunt voor McDowell en zijn acteurs om te onderzoeken hoe mannen en vrouwen kunnen veranderen in relaties, in voor- en tegenspoed. Hoe we ons schuldig of beschaamd kunnen voelen om terug te willen naar het glorieuze begin van een liefde. Moss and Duplas zijn perfect in hun rollen waarbij vooral Moss het voortouw neemt. Ze laat hier een meer fysieke, screwball-achtig kant van haarzelf zien dan dat we kennen van haar acht jaar in Mad Men.

Dit is de eerste film van Charlie McDowell en voor voor zijn type regisseur is het verleidelijk om over te stappen op die grote Hollywood films. Dat zagen we bij Gareth Edwards die van Monsters naar Jurassic World ging en Marc Webb (van (500) Days of Summer naar The Amazing Spider-Man). Laten we hopen dat McDowell zijn eigen pad blijft volgen. Zijn stijl is interessant en The One I Love is een speciale film.