Waardering 4/5

'Geslaagde mix van satire en docu'

Je moet het Jafar Panahi nageven: de man heeft ongelooflijk veel lef. De Iraanse regisseur heeft al jaren een beroepsverbod in eigen land en weet toch steeds weer een film te maken. Taxi Teheran, of kortweg Taxi, is nieuwste film, een geslaagde mix van een documentaire, satire en een autobiografie.

11-6-2015 Door: Bioscoopagenda

'Geslaagde mix van satire en docu'

Dat Jafar Panahi de controverse niet schuwt blijkt ontegenzeggelijk uit zijn conflicten met de Iraanse overheid. Hij is talloze malen gearresteerd en in 2010 kreeg hij een beroepsverbod van twintig jaar. Panahi maakte echter gewoon een film over zijn huisarrest en zijn rechtszaak op zijn iPhone. Hij smokkelde de film op een geheugenkaart verborgen in een taart het land uit en kreeg talloze goede kritieken in het buitenland.

Voor Taxi Teheran heeft Panahi wederom een ingenieuze manier gevonden om een film te maken: de film speelt zich volledig af in een taxi waarin camera's zijn opgehangen. Jafar Panahi speelt zelf de taxi-chauffeur en laat onervaren acteurs hun licht werpen over onderwerpen als censuur, de doodstraf, en het maken van films. Doordat zijn eigen nichtje ook meerijdt op een van de ritten is het lastig te bepalen waar deze film een documentaire is, en waar een speelfilm. Panahi is niet alleen een taxi-chauffeur, maar is ook gewoon zichzelf: de bekende Iraanse regisseur.

Het mooie van Taxi Teheran een piepklein kijkje geeft in Iran en zijn inwoners. Iran wordt al snel geassocieerd met streng-islamitische wetgeving, ayatollah Khomeini en spanningen met het Westen. Taxi Teheran helpt je eraan herinneren dat er meer is dan dat: dat de inwoners van het land eigenlijk heel gewone mensen zijn, en dat er ook nog wel eens wat valt te lachen. Want Taxi Teheran mag dan zijn kritische noten hebben, de film is ook grappig en hartverwarmend. De scene waarin het nichtje van Panahi uit de doeken doet hoe censuur ervoor zorgt dat de waarheid niet wordt vertoond is daarmee het hoogtepunt van de film.