Waardering 5/5

'Absolute must-see'

Horror is in Nederland altijd een ondergeschoven kindje geweest. Het genre kent een groep fanatieke liefhebbers maar over het algemeen is het vooral een niche-genre. De film It Follows heeft al een paar maanden een enorme buzz. Heeft de film genoeg kwaliteit om een groot publiek te bereiken?

21-4-2015 Door: Quirijn Foeken

'Absolute must-see'

In It Follows heeft een Jay (Maika Monroe) een date met een jongen die eindigt met een vrijpartij in een auto. Snel daarna wordt ze door de jongen bedwelmd en komt de aap uit de mouw: de jongen is vervloekt en wordt gevolgd door een kracht die hem wil doden. Door seks met Jay te hebben heeft hij de vloek doorgegeven. Als zij gedood zal worden komt de vloek weer bij hem terecht. Samen met haar vrienden moet ze uit zien te vinden hoe ze van de vloek afkomt. De entiteit die Jay volgt beweegt zich niet snel dus er is makkelijk voor weg te lopen. Maar de titel van de film zegt het echter al: het volgt, het geeft niet op en haalt je op een gegeven moment altijd weer in.

Dit simpele gegeven zorgt voor een enorm adembenemende en beangstigende film. De filmmakers hebben op een slimme manier er voor gezorgd dat er een constante dreiging heerst. Dit doen ze niet met donkere beelden, cliché schrikmomenten of bloederige smerigheid. De film is spannend genoeg tijdens een wijd shot op klaarlichte dag waar de hoofdpersonages uitrusten op een strand. De kijker ziet vanaf een afstand iemand langzaam aan komen lopen en weet dus meer dan de personages. Door juist gebruik te maken van deze subtiele shots heerst er een constante spanning die je hart sneller doet bonzen. De filmmakers hebben ook de juiste keuze gemaakt door niet te veel te willen uitleggen. De 'It' uit de titel is aanwezig, waar 'It' vandaan komt wordt niet verteld. Dat is echter ook niet nodig: de personages uit de film zijn niet bezig met 'It', maar met overleven.

Een ander sterk gegeven is dat Jay en haar vrienden niet de standaard horror-tieners zijn. Jay is geen dom blondje en haar vrienden passen ook niet in de stereotypes die je vaak ziet in horrorfilms. Ze groeien met zijn allen samen op, hun ouders zijn de hele film afwezig. Dit zijn eenzame types die het allemaal zelf moeten uitzoeken. Tel daarbij op dat de vloek als een soort SOA wordt doorgegeven en de film doet in de verte lijken op de film Kids van Larry Clark uit 1995. Net als Kids gaat It Follows aan de oppervlakte misschien over een SOA maar in een diepere laag wil de film ook iets zeggen over angsten, afwezige ouders en de dood.

Met de soundtrack gaat de film meer richting de jaren '80. Producer Distasterpiece zorgt met veel synthesizergeweld voor een soundtrack die weliswaar goed klinkt maar geen sterke thema's bevat. Iedere scene krijgt zijn eigen filmscore en dit is wellicht het enige minpuntje van de film.

Door het sterke uitgangspunt van de film en de geweldige uitvoering ervan is It Follows een van de absolute must-sees van dit filmjaar. Deze horrorfilm verdient dan ook een groot publiek.