The Long Season
Pitch van The Long Season
The Long Season filmstill
The Long Season
Nederlandse première: 28-12-2017
In een tentenkamp in Libanon wonen veel vluchtelingen uit Syrië. Ze worden gekweld door het dilemma: moeten ze terugkeren of blijven?
The Long Season trailer en bijzonderheden
Leonard Retel Helmrich gebruikt de zogenaamde 'single shot cinema style' waarbij het lijkt alsof de hele documentaire is één vloeiend shot is opgenomen.
The Long Season won in 2017 tijdens de 30ste editie van IDFA de prijs voor beste Nederlandse documentaire.
We hebben na 25 jaar helaas je hulp nodig!
Dank voor je hulp.
Dank voor je hulp.
Aanloop
Regisseur Leonard Retel Helmrich is vooral bekend van de documentaires Stand van de Maan en Stand van de Sterren.
The Long Season - Bioscopen, Tijden & Tickets
The Long Season in de bioscoop
De bioscoopprogramma's in Nederland lopen van donderdag tot en met woensdag. De programma's van de nieuwe speelweek worden uiterlijk dinsdag bekend gemaakt.
Wil je The Long Season zien? Koop of huur de film hier:
Documentaire over in Libanon levende, voor de oorlog gevluchte Syriërs. Van de maker van Stand van de Maan en Stand van de Sterren.
Synopsis distributeur
The Long Season richt zich op één tentenkamp in een enorm landschap van nederzettingen. Door de intimiteit van de camera leven we mee met de gebeurtenissen en emoties van de bewoners.
In Libanon leven momenteel zo’n 1,2 miljoen Syriërs. Veel tentenkampen, met soms niet meer dan honderd mensen, staan in de Begaa Vallei tussen Damascus en Beiroet. Vóór de oorlog werkten veel Syriërs er als seizoenarbeiders in de landbouw. Toen de oorlog uitbrak, bleven ze. Om er tenten neer te zetten betalen ze nu huur aan de grondeigenaren. The Long Season richt zich op één tentenkamp in een enorm landschap van nederzettingen. Door de intimiteit van de camera leven we mee met de gebeurtenissen en emoties van de bewoners. De film wordt aangedreven door de karakters; wat ze voelen, hoe ze bewegen en hoe ze reageren. We zijn bezorgd over het lot van de schooljuf Maria, die moet kiezen tussen haar eigen pad volgen of haar vaders wens gehoorzamen en thuis in Raqqa trouwen. We houden de adem in wanneer twee vrouwen, beiden met een mes in de hand, ruziën bij het koken. We delen de vreugde van de kinderen die spelen met een flipperkast, gemaakt door de leraar Hamoud van een bord, nagels en elastiek. Alle kampbewoners worden voortdurend geconfronteerd met het dilemma terugkeren of blijven. Met zijn Single Shot Cinema-stijl toont Leonard Retel Helmrich de kijker het kampleven. De camera observeert de gebeurtenissen niet op afstand, maar beweegt vloeibaar en intuïtief om de mensen heen. De film vangt de echo van wereldwijde gebeurtenissen en politieke context. We zien mensen die met de gevolgen ervan omgaan; hoe ze zich aanpassen aan hun schijnbaar hopeloze situatie en door hun veerkracht weer hoop putten en ondanks alles kunnen genieten van het leven. Met zijn unieke stijl en door anderhalf jaar tussen de families te wonen, weet Leonard Retel Helmrich een indringend beeld te schetsen van het leven in het kamp.
In Libanon leven momenteel zo’n 1,2 miljoen Syriërs. Veel tentenkampen, met soms niet meer dan honderd mensen, staan in de Begaa Vallei tussen Damascus en Beiroet. Vóór de oorlog werkten veel Syriërs er als seizoenarbeiders in de landbouw. Toen de oorlog uitbrak, bleven ze. Om er tenten neer te zetten betalen ze nu huur aan de grondeigenaren. The Long Season richt zich op één tentenkamp in een enorm landschap van nederzettingen. Door de intimiteit van de camera leven we mee met de gebeurtenissen en emoties van de bewoners. De film wordt aangedreven door de karakters; wat ze voelen, hoe ze bewegen en hoe ze reageren. We zijn bezorgd over het lot van de schooljuf Maria, die moet kiezen tussen haar eigen pad volgen of haar vaders wens gehoorzamen en thuis in Raqqa trouwen. We houden de adem in wanneer twee vrouwen, beiden met een mes in de hand, ruziën bij het koken. We delen de vreugde van de kinderen die spelen met een flipperkast, gemaakt door de leraar Hamoud van een bord, nagels en elastiek. Alle kampbewoners worden voortdurend geconfronteerd met het dilemma terugkeren of blijven. Met zijn Single Shot Cinema-stijl toont Leonard Retel Helmrich de kijker het kampleven. De camera observeert de gebeurtenissen niet op afstand, maar beweegt vloeibaar en intuïtief om de mensen heen. De film vangt de echo van wereldwijde gebeurtenissen en politieke context. We zien mensen die met de gevolgen ervan omgaan; hoe ze zich aanpassen aan hun schijnbaar hopeloze situatie en door hun veerkracht weer hoop putten en ondanks alles kunnen genieten van het leven. Met zijn unieke stijl en door anderhalf jaar tussen de families te wonen, weet Leonard Retel Helmrich een indringend beeld te schetsen van het leven in het kamp.