Les uns et les autres

Claude Lelouchs digitaal gerestaureerde portret van de belevenissen van vier muzikale families voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog maakte bij verschijning in 1981 grote indruk, vooral door de finale met de wervelende choreografie bij Maurice Ravels Boléro.

Claude Lelouchs digitaal gerestaureerde portret van de belevenissen van vier muzikale families voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog maakte bij verschijning in 1981 grote indruk, vooral door de finale met de wervelende choreografie bij Maurice Ravels Boléro. Claude Lelouch (1937) – die met François Truffaut, Jean-Luc Godard en Louis Malle tot de gezichtsbepalende regisseurs van de Franse naoorlogse cinema behoort – kreeg voor zijn tweeëntwintigste lange speelfilm maar liefst vier César-nominaties; op het Cannes Film Festival draaide Les uns et les autres in de competitie en won het de Technische Grote Prijs (beste geluid). De digitale restauratie (2K) van Les uns et les autres werd uitgevoerd door de teams van ECLAIR GROUP onder (gedeeltelijke) supervisie van Claude Lelouch. De restauratoren hadden de beschikking over het 35mm-cameranegatief en een interpositief, beide in kleur. Krassen, kabels, regen en andere slijtageplekken zijn behandeld evenals als geluidslekken en andere beschadigingen op de magnetische geluidsband.