Il Dono

Het dialoogloze verhaal van een oude man die met antimoderne apathie in zijn eenzame huisje, halverwege de berg onder een oud stadje, op het einde wacht. Een achterlijk meisje, over wie men denkt dat ze bezeten is door boze geesten, geeft haar lichaam, niet aan bovennatuurlijke entiteiten maar aan automobilisten waar ze een lift van krijgt, terug de berg op. Jongens die de oude man helpen met het begraven van een dode hond vergeten een mobieltje en een vies plaatje; het toestel wordt gebeld maar de man is maar kort geïnteresseerd. Het is een even nutteloos voorwerp als de kapotte auto langs de weg, of de gestrande vissersboot aan de kust. Een verslag van een ramp in slow-motion, is de film al genoemd. De voetbal stuitert naar beneden. Er is niemand om hem te stoppen. Het landschap blijft indrukwekkend en onverschillig.
Speelfilmdebuut van regisseur Michelangelo Frammartino. Een verhaal over degenen die vertrokken, verteld door hen die achterbleven...